کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3204

صفحه 3204

حاكم حسكاني حنفي اين روايت را با سندهاي بسيار از برخي از امامان اهل بيت‌عليهم السلام و تعدادي از صحابه نقل كرده است. اينك ما يك روايت از آن‌ها را نقل مي‌كنيم:

او از ابوبكر محمد بن محمد بغدادي، و او از ابو محمد عبداللَّه بن احمد بن جعفر شيباني، از عبدالرحمن بن حسن اسدي، از ابراهيم بن حسين كسائي، از فضل بن دكين، از سفيان بن سعيد، از منصور، از ربعي، از حذيفة بن يمان نقل كرده كه گفت: هنگامي كه رسول خداصلي الله عليه وآله درباره علي‌عليه السلام فرمود: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه» نعمان بن منذر فهري ايستاد و گفت:... آنگاه تا آخر قصه را نقل مي‌كند.(624)

- ابوبكر محمد بن محمد بغدادي: حافظ عبدالغافر نيشابوري در ترجمه او مي‌گويد: «او فقيه، فاضل، دين‌دار... بود».(625)

- عبداللَّه بن احمد بن جعفر شيباني نيشابوري: خطيب بغدادي در ترجمه او مي‌گويد: «او اموال بسياري داشت، همه آن‌ها را در راه علم و اهل علم و حج و جهاد و اعمال نيك بكار گرفت، واز تمام علماي هم عصرش بيشتر حديث شنيد... او مورد وثوق است...».(626)

- عبدالرحمن بن حسن اسدي: خطيب بغدادي او را در ترجمه‌اش تمجيد كرده است.(627) گرچه برخي از معاصرينش او را تضعيف كرده‌اند ولي بنا بر رأي ذهبي و ابن حجر تضعيف معاصر قابل توجه نيست.(628)

- ابراهيم بن حسين كسائي معروف به ابن ديزل: ذهبي درباره او مي‌گويد: «امام حافظ، ثقه، عابد... حاكم او را ثقه مأمون معرفي كرده است...».(629)

فضل بن دكين: او از رجال صحاح سته به شمار مي‌آيد. ابن حجر مي‌گويد: «او ثقه، ثبت بوده و از بزرگان شيوخ بخاري به حساب مي‌آيد».(630)

سفيان بن سعيد: او كه معروف به ثوري است، شعبه و سفيان بن عيينه و ابو عاصم نبيل و يحيي بن معين و بسياري از علما او را اميرالمؤمنين در حديث معرفي كرده‌اند. سفيان بن عيينه مي‌گويد: اصحاب حديث سه نفرند: ابن عباس در زمانش، شعبي در زمانش، ثوري در زمانش. عباس دوري مي‌گويد: مشاهده كردم كه يحيي بن معين هيچ كس را در فقه و حديث و زهد و هر چيز، بر سفيان مقدم نمي‌داشت. او از رجال صحاح سته است.(631)

- منصور: همان منصور بن معتمر است كه از رجال صحاح سته بوده و ابن حجر در شأن او گفته: «او ثقه، ثبت و اهل تدليس نبوده است».(632)

- ربعي: همان ربعي بن خِراش است كه از رجال صحاح سته به حساب مي‌آيد. ابن حجر او را ثقه و عابد معرفي كرده است.(633)