کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3513

صفحه 3513

سال شصت هجري قمري، معاويه هلاك شد و پسرش يزيد، طبق بيعتي كه پدرش از مردم براي وي گرفته بود، زمام حكومت اسلامي را در دست گرفت. به شهادت تاريخ، يزيد، هيچ‌گونه شخصيت ديني نداشت. حتي در زمان حيات پدرش، جواني بود كه به اصول و قوانين اسلام، اعتنا نمي‌كرد و جز عياشي و بي‌بندوباري و شهوتراني، كاري نمي‌دانست. در سه سال حكومت خود فجايعي را به راه انداخت كه در تاريخ ظهور اسلام، با آن همه فتنه‌ها كه انجام گرفته، بي‌سابقه بود.

سال اوّل، حضرت حسين بن علي‌عليه السلام را كه سبط پيامبر اكرم‌صلي الله عليه وآله بود، با فرزندان و خويشان و ياران و شيعيانش، با فجيع‌ترين وضع، به شهادت رساند و زنان و كودكان و اهل‌بيت پيامبر را به‌همراه سرهاي بريده شهداء، در شهرها گرداند.(73)

سال دوّم مدينه را قتل عام كرد و جان و مال و آبروي مردم آن ديار را تا سه روز براي لشكريانش مباح نمود.(74)

و در سال سوّم كعبه مقدسه را خراب كرد و آن را به آتش كشيد.(75)

ابومخنف از حجاج نقل كرده كه گفت: «اجتمعت الشيعة في منزل سليمان بن صرد، فذكروا هلاك معاويه، فحمدنا اللَّه عليه، فقال: انّ معاوية قدهلك وانّ حسيناً قد تقبّض علي القوم ببيعته، وقد خرج الي مكة وانتم شيعته وشيعة ابيه...»؛(76) «شيعيان در منزل سليمان بن صرد جمع شده و خبر از هلاكت معاويه دادند. آنان همگي خدا را از اين جهت ستايش كردند. سليمان بن صرد گفت: همانا معاويه به هلاكت رسيده و حسين بيعت خود را دريغ داشته و از مدينه به مكه حركت نموده است، و شما شيعيان پدرش هستيد... ».

طبري و ابن اثير قصه دعوت وليد از امام حسين‌عليه السلام در دارالاماره بعد از هلاكت معاويه را نقل كرده است. او مي‌گويد: عبداللَّه‌بن زبير به حضرت عرض كرد: فدايت گردم اي پسر رسول خداصلي الله عليه وآله! من بر تو مي‌ترسم كه اگر به نزد او در دارالاماره روي تو را در آنجا حبس نمايد، و تو را رها نكنند تا با يزيد بيعت كرده يا تو را بكشند.

امام حسين‌عليه السلام فرمود: «إنّي لست ادخل وحدي، ولكن اجمع اصحابي الي وخدمي و انصاري واهل الحقّ من شيعتي، ثمّ آمرهم ان يأخذ كل واحد سيفه...»؛(77) «من به تنهايي بر او وارد نمي‌شوم، بلكه اصحاب و خدمتكاران و ياران اهل حق از شيعيانم را جمع مي‌كنم و آنان را سفارش مي‌كنم تا هر كدام شمشير خود را به همراه خود داشته باشند...».

ملحق شدن گروهي از پيروان غدير

تاريخ گواهي مي‌دهد كه گروهي از شيعيان فرصت را مناسب ديده و به هر نحو ممكن و با زحمت فراوان خود را به كاروان امام حسين‌عليه السلام ملحق نمودند، كه يزيد بن ثبيط عبدي و دو فرزندش عبداللَّه و عبيداللَّه از اين قبيلند.

يزيد بن ثبيط از شيعيان و از اصحاب ابوالاسود به شمار مي‌آيد. او كسي بود كه در ميان قوم خود به شرف و كرامت معروف بود.