کتابخانه بالقرآن

کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3531

صفحه 3531

سيوطي مي‌نويسد: «در سال 357 هجري قمري قرامطه بر دمشق استيلا يافتند و بر آن شدند كه مصر را نيز به تصرّف خود درآورند، ولي عبيديون(135) (فاطميون) مالك آن گرديده و دولت رفض (تشيع) در سرزمين‌هاي مغرب، مصر و عراق، استقرار يافت، و اين بدان جهت بود كه پس از مرگ كافور اخشيدي، حاكم مصر، نظم مصر مختل گرديد. و سربازان در مضيقه مالي قرار گرفتند. گروهي از آنان نامه‌اي براي المعز لدين اللَّه (فرمانرواي مغرب) نوشته و از او خواستند تا وارد مصر گردد. وي فرمانده ارتش خود به نام «جوهر» را با هزار سواره عازم مصر نمود و او وارد مصر گرديد. در سال 358 هجري قمري از پوشيدن لباس سياه و خواندن خطبه‌اي كه بني عباس مي‌خواندند منع كرد و دستور داد جامه سفيد پوشيده و خطبه زير را بخوانند: «اللّهمّ صلّ علي محمّد المصطفي، وعلي علي المرتضي وعلي فاطمة البتول وعلي الحسن والحسين سبطي الرسول...».

او در سال 359 هجري قمري دستور تأسيس دانشگاه الازهر را صادر كرد و بناي آن به سال 361 هجري قمري پايان يافت. همچنين دستور گفتن «حي علي خيرالعمل» را در اذان صادر نمود. مشابه همين دستور توسط جعفربن فلاح فرماندار دمشق از جانب المعزباللَّه صادر گرديد.(136)

پيروان غدير در عصر حمدانيان و مذاهب شيعه‌

در قرن چهارم هجري قمري حكومت شيعي ديگري نيز در جهان اسلام پديد آمد، و آن حكومت حمدانيان (391 - 293 ه ق) بود. برجسته‌ترين زمامدار آل حمدان علي بن عبداللَّه بن حمدان، ملقب به سيف الدوله (303 - 350 ه ق) بود. وي انساني خردمند، دانش دوست و سلحشور بود و بيشتر ايام عمر خود را در جنگ با تجاوزگران رومي به سر برد. در عصر حمدانيان سرزمين سوريه، مانند حلب و اطراف آن، بعلبك و توابعش،جبل عامل و سواحل آن، مملوّ از شيعيان بود، و به ويژه شهر حلب پايگاه علماء شيعه و به خصوص بنوزهره به شمار مي‌رفت. از كساني كه در تحكيم و نشر مذهب تشيع نقش مهمي ايفا نمود، ابوفراس (متوفّاي 357 ه ق) شاعر نامدار آل حمدان بود، چنان كه قصيده ميميه او از شهرت بسزايي برخوردار است و مطلع آن چنين است:

الحق مهتضم والدين محترم

وفيي‌ء آل رسول اللَّه مقتسم(137)

«حقّ غصب شده و دين محترم است و سهم آل فرستاده خدا به تاراج رفته است».

حمدانيان هيچ كس را به پيروي از مذهب شيعه مجبور نكردند، به وسيله مال و مقام نيز نفريفتند، بلكه مردم را به اختيار خود واگذار كرده، تا هرچه را مي‌پسندند براي خود برگزينند. فقط مبلّغان با اخلاص، حقايق را براي مردم بازگو مي‌كردند، برعكس اموي‌ها و عباسي‌ها و صلاح الدين ايوبي كه مردم را با ارعاب و خشونت به مذهب تسنن فرا مي‌خواندند.

حمدانيان مردمي روشنفكر و آزاد منش بودند. به همين جهت پايگاه دانشمندان، فلاسفه، ادبا و روشنفكران از همه مذاهب و اديان شدند، تا آنجا كه هنرمندان از روم گريخته و به سوي سيف الدوله مي‌آمدند.(138)

پيروان غدير در عهد سلجوقيان‌

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه
تمامی حقوق این سامانه متعلق به کتابخانه بالقرآن می باشد.