کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3607

صفحه 3607

[صفحه 21]

غدير يعني حسين عليه‌السلام

اين بار غدير با همه‌ي وجود و به همراه تني چند از فداكارترين نيروهايش به ميدان آمد. اكنون غدير «حسين عليه‌السلام» بود كه همراه گروهي آماده‌ي شهادت و قطعه قطعه شدن و فداشدن و اسير شدن و اشك ريختن براي غديرِ سر بريده و معرفي غدير به بي‌خبران شام به مصاف سقيفه رفت.

آري غدير را با ياران باوفايش سربريدند، و خيمه‌هاي آسمان عمود آن را غارت كردند و آتش زدند، و عزيزان غدير را به اسيري بردند تا در شهرهاي سقيفه به آن افتخار كنند و به همه اعلام كنند كه كار غدير پايان يافت؛ امّا … !

امام صادق عليه‌السلام مذبح كربلا را از بازوي سياه سقيفه مي‌داند و مي‌فرمايد: [2].

إِذا كُتِبَ الْكِتابُ قُتِلَ الْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلامُ»،

يعني: «آنگاه كه پيمان سقيفه امضا شد امام حسين عليه‌السلام به شهادت رسيد»!

حيات حقيقي غدير

غدير از همان روز كربلا حيات حقيقي خود را آغاز كرد، و پس از 50 سال كه در چنگال سقيفه و اوباش آن گرفتار بود برگ جديدي از تاريخ خود را ورق زد.

با شهادت امام حسين عليه‌السلام براي بار دوم آوازه‌ي غدير تا دورترين نقاط دنيا رفت و حتي كفار و مشركين اهل سقيفه را لعنت كردند و سرفرازي غدير را آفرين گفتند.