کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3821

صفحه 3821

ما أَعْمَهَ مَنْ ظَلَمَكَ عَنِ الْحَقِّ.

فَأَشْبَهَتْ مِحْنَتُكَ بِهِما مِحَنَ الْأَنْبِياءِ عِنْدَ الْوَحْدَةِ وَعَدَمِ الْأَنْصارِ.

ما يُحيطُ الْمادِحُ وَصْفَكَ وَلا يُحْبِطُ الْطاعِنُ فَضْلَكَ.

تُخْمِدُ لَهَبَ الْحُرُوبِ بِبَنانِكَ وَتَهْتِكُ سُتُورَ الشُّبَهِ بِبَيانِكَ وَتَكْشِفُ لَبْسَ الْباطِلِ عَنْ صَريحِ الْحَقِّ.

چقدر متحير است از حق كسي كه به تو ظلم كرده است.

محنت تو به آن دو (ابوبكر و عمر)، به گرفتاريهاي انبياء عليهم‌السلام هنگام تنهايي و كمك نداشتن شباهت پيدا كرد.

[صفحه 208]

مَدح كننده‌ي تو به اوصافت احاطه پيدا نمي‌كند، و طعن زننده بر تو فضيلتت را پائين نمي‌آورد.

آتش جنگها را با انگشتانت خاموش مي‌كردي، و پرده‌هاي شبهه را با بيانت پاره مي‌نمودي، و پوشش باطل را با حق صريح منكشف مي‌كردي.