کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3868

صفحه 3868

محمد مرعي انطاكي در اين باره مي‌گويد: «از جمله اسبابي كه ما را به سوي تشيع مي‌كشاند، وقوع بسياري از مناظراتي است كه بين من و برخي از علماي شيعه اتفاق افتاد. من هنگام مناظره، خودم را در مقابل آنان محجوب مي‌ديدم، و به مانند كسي كه مغلوب شده از خود دفاع مي‌كردم، با آن‌كه به حمد خداي متعال از اطلاعات گسترده و علم فراواني در مذهب سني شافعي و ديگر مذاهب برخوردار بودم؛ زيرا در حدود ربع قرن نزد بزرگان علما و شخصيت‌هاي الازهر درس خوانده بودم تا اين‌كه به درجات و مدارك عالي رسيدم.»(36)

دكتر تيجاني در اين باره مي‌گويد: «دليل شيعه، دليل سست يا ضعيف نيست تا اين‌كه بتوان از آن گذشت يا به آساني آن را فراموش كرد، بلكه اين امر متعلق به آياتي از قرآن كريم است كه خاص و عام، آن را نقل كرده‌اند، به حدّي كه كتب تاريخ و احاديث از اين مطالب پر شده و راويان در هر طبقه‌اي آن را ثبت كرده‌اند.»(37)

او نيز مي‌گويد: «از جمله اموري كه قناعت و باور مرا زياد كرده كه شيعه امامي همان فرقه ناجيه است، اين‌كه عقايد آنان در عين عظمت از آساني براي هر صاحب عقل و ذوق سليمي برخوردار است. ما براي هر مسأله از مسائل و هر عقيده از عقايد آنان، تفسير شافي و كافي از ناحيه يكي از امامان اهل بيت‌عليهم السلام مي‌يابيم. مسائلي كه ما گاهي راه حلّي نزد اهل سنت و ديگر فرقه‌ها نمي‌يابيم».(38)

محمد كثيري يكي ديگر از مستبصرين در اين باره مي‌گويد: «اين كتاب‌هايي را كه سلفيه در مملكت خود بر ضدّ عقايد شيعه منتشر مي‌كنند، سهم بسزايي در نشر تشيع دارد؛ زيرا كافي است تا جوانان جوياي حق و حقيقت، از لابلاي كتاب‌ها و مجلّات آنان پي به عقايد شيعه ببرند و هنگام مقايسه با ادعاهاي سلفيه به زودي پي به دروغ بودن آنان خواهند برد. و لذا اين افراد بعد از آن‌كه حقيقت و واقعيت امر برايشان روشن شد، تبديل به يكي از چهره‌هاي دشمن عليه سلفيه و مبادي آنان مي‌شوند و در آخر امر به دامان تشيع پناه خواهند برد. و اين امري است كه ما الآن مشاهده مي‌كنيم».(39)

او در تعليل بر ادعاي خود مي‌گويد: «هيچ عقيده و فكري نيست كه شيعه اماميه آن را ادعا كند جز آن‌كه براي آن مستندي قوي دارد، نه اين‌كه تنها به رواياتي تمسك كند كه در كتب خودشان آمده است، بلكه به قرآن يا رواياتي تمسك مي‌كند كه به طريق صحيح در كتاب‌هاي اهل سنت وارد شده است. لذا مشاهده مي‌كنيد افرادي كه از سلفيه يا اهل سنت امروزه شيعه مي‌شوند، در استدلال بر عقايد شيعه به مصادر تاريخي يا حديثي شيعه تمسك نمي‌كنند؛ بلكه آرزو و هدف خود را كه به آن رسيده‌اند، در تراث اهل سنت و سلفيه مي‌يابند، و اين امري است كه اطمينان و ايمان بيشتري براي آنان نسبت به عقايد شيعه و ادعاي آنان پديد مي‌آورد».(40)

محمد مرعي انطاكي يكي از بزرگان اهل سنت كه شيعه شده، در اين باره مي‌گويد: «به طور قطع خداوند مرا هدايت كرد. و برايم تمسّك به مذهب حقّ مقدّر فرمود؛ يعني مذهب اهل بيت‌عليهم السلام، مذهب نوه رسول خداصلي الله عليه وآله امام جعفر بن محمّد صادق... .

او در عوامل و اسبابي كه منجرّ به تمسك به مذهب اهل بيت‌عليهم السلام شد، مي‌گويد:

اوّلاً: مشاهده كردم كه عمل به مذهب شيعه مجزي است و ذمه مكلف را به طور قطع بري مي‌كند. بسياري از علماي اهل سنت - از گذشته و حال - نيز به صحّت آن فتوا داده‌اند... .

ثانياً: با دلايل قوي، برهان‌هاي قطع آور و حجت‌هاي واضح، كه مثل خورشيد درخشان در وسط روز است، حقانيت مذهب اهل بيت‌عليهم السلام ثابت شد و اين كه آن مذهب همان مذهبي است كه شيعه آن را از اهل بيت‌عليهم السلام اخذ كرده و اهل بيت نيز از رسول خدا و او از جبرائيل و او از خداوند جليل اخذ كرده است... .

ثالثاً: وحي در خانه آنان نازل شد و اهل خانه از ديگران بهتر مي‌دانند كه در خانه چيست. لذا بر عاقل مدبّر است كه دليل‌هايي كه از اهل بيت‌عليهم السلام رسيده، رها نكرده، و نظر بيگانگان را دنبال نكنند.