کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3869

صفحه 3869

رابعاً: آيات فراواني در قرآن كريم وارد شده كه دعوت به ولايت و مرجعيت ديني آنان نموده است.

خامساً: روايات فراواني از پيامبر اكرم‌صلي الله عليه وآله نقل شده كه ما را به تعبد به مذهب اهل بيت‌عليهم السلام دعوت مي‌كند، كه بسياري از آن‌ها را در كتاب «الشيعة و حججهم في التشيع» آورده‌ام.

نويسنده معاصر صائب عبد الحميد، يكي ديگر از مستبصرين در اين زمينه مي‌گويد: «من اعتراف مي‌كنم بر نفس خود كه اگر رحمت پروردگار و توفيقات او مرا شامل نمي‌شد، به طور حتم نفس معاندم مرا به زمين مي‌زد. اين امر نزديك بود و حتّي يك بار نيز اتفاق افتاد. ولي خداوند مرا كمك نمود. با اطمينان خاطر به هوش آمدم در حالي كه خود را در وسط كشتي نجات مي‌يافتم، مشغول به آشاميدن آب گوارا شدم و الآن با تو از سايه‌هاي بهاري آن گل‌ها سخن مي‌گويم.

بعد از اطلاع دوستانم از اين وضع، همگي مرا رها نموده، به من جفا كردند. يكي از آنان كه از همه داناتر بود، به من گفت: آيا مي‌داني كه چه كردي؟ گفتم: آري، تمسك كردم به مذهب امام جعفر صادق، فرزند محمّد باقر، فرزند زين العابدين، فرزند سيد جوانان بهشت، فرزند سيد وصيين و سيده زنان عالميان و فرزند سيد مرسلين‌عليهم السلام. او گفت: چرا اين گونه ما را رها كردي، و مي‌داني كه مردم در حقّ ما حرف‌ها مي‌زنند؟ گفتم: من آنچه رسول خداصلي الله عليه وآله فرموده، مي‌گويم. گفت: چه مي‌گويي؟ گفتم: سخن رسول خداصلي الله عليه وآله را مي‌گويم كه فرمود: «من در ميان شما چيزهايي قرار مي‌دهم كه با تمسك به آن‌ها بعد از من گمراه نمي‌شويد: كتاب خدا و عترتم، اهل بيتم». و گفتار پيامبرصلي الله عليه وآله در حق اهل بيتش كه فرمود: «اهل بيتم كشتي‌هاي نجات‌اند، كه هر كس بر آن‌ها سوار شود، نجات يابد».

صائب عبدالحميد كتاب‌هايي را نيز در دفاع از اهل بيت‌عليهم السلام و تشيع نوشته كه برخي از آن‌ها عبارتند از: «منهج في الانتماء المذهبي؛ ابن تيميه، حياته و عقائده و تاريخ الاسلام الثقافي و السياسي».

وكيل و قاضي مشهور مستبصر دمرداش عقالي از شخصيت‌هاي مشهور و بارز مصري است كه در شغل وكالت مدت‌هاست فعاليت مي‌كند. هنگام تحقيق در يك مسأله فقهي و مقايسه آرا در آن مسأله، فقه و استنباطهاي شيعه اماميه را از ديگر مذاهب فقهي قوي‌تر مي‌يابد و همين مسأله بارقه‌هاي تشيع را در دلش روشن مي‌گرداند، تا اين كه حادثه‌اي عجيب سرنوشت او را به كلّي عوض كرده و او را مفتخر به ورود در مذهب تشيع مي‌نمايد و آن، اين بود كه: وقتي گروهي از حجّاج ايراني همراه با حدود بيش از بيست كارتن كتاب اعتقادي وارد عربستان مي‌شوند، تمام كتاب‌ها از طرف حكومت مصادره مي‌شود. سفير ايران در زمان شاه، موضوع را با ملك فيصل در ميان مي‌گذارد. او نيز به وزارت كشور عربستان مي‌نويسد تا به موضوع رسيدگي كنند. وزير كشور دستور مي‌دهد كه تمام كتاب‌ها را بررسي كرده، اگر مشكلي ندارد آن را به صاحبش برگردانند. در آن زمان «دمرداش عقالي» در حجاز به سر مي‌برد، از او خواستند كه اين كتاب‌ها را بررسي كند و در نهايت رأي و نظر قانوني خود را بدهد. او با مطالعه اين كتاب‌ها به حقانيت تشيع پي مي‌برد و از همان موقع، قدم در راه اهل بيت‌عليهم السلام مي‌گذارد...».(41)

عالم مستبصر فلسطيني، شيخ محمّد عبدالعال كسي است كه بعد از مدّت‌ها تحقيق در مذهب تشيع، پي به حقانيت آن برده، و به اهل بيت‌عليهم السلام اقتدا نموده است. وي در مصاحبه‌اي مي‌گويد: «... از مهم‌ترين كتاب‌هايي كه قرائت كردم، كتاب «المراجعات» بود، كه چيزي بر ايمان من نيفزود و تنها بر معلوماتم اضافه شد. تنها حادثه‌اي كه مطلب را نهايي كرده و مرا به ولايت اهل بيت‌عليهم السلام رهنمون ساخت، اين بود كه: روزي در پياده رو، رو به روي مغازه يكي از اقوامم نشسته بودم، مغازه‌اي كوچك بود. شنيدم كه آن شخص به يك نفر از نوه‌هاي خود امر مي‌كند كه به جاي او در مغازه بنشيند، تا نماز عصر را به جاي آورد. من به فكر فرو رفتم، كه چگونه يك نفر مغازه خود را رها نمي‌كند تا به نماز بايستد، مگر آن كه كسي را به جاي خود قرار دهد كه بتواند حافظ اموالش باشد، حال چگونه ممكن است كه پيامبر اكرم‌صلي الله عليه وآله يك امّتي را بدون امام و جانشين رها كند!! به خدا سوگند كه هرگز چنين نخواهد بود... .

هنگامي كه از او سؤال شد كه آيا الآن كه در شهر غربت لبنان به سر مي‌بري، احساس وحشت و تنهايي نمي‌كني؟ او در جواب مي‌گويد: «به رغم اين كه عوارض و لوازم تنهايي زياد و شكننده است، ولي در من هيچ اثري نگذاشته و هرگز آن‌ها را احساس نمي‌كنم؛ زيرا در قلبم كلام اميرالمؤمنين‌عليه السلام را حفظ كرده‌ام كه فرمود: «اي‌مردم! هيچ گاه از راه حق به جهت كمي اهلش وحشت نكنيد».(42)

او نيز مي‌گويد: «مردم به خودي خود به دين اهل بيت‌عليهم السلام روي خواهند آورد؛ زيرا دين فطرت است، ولي چه كنيم كه اين دين در زير چكمه‌هاي حكومت‌ها قرار گرفته است».

و نيز در پاسخ اين سؤال كه آيا ولايت احتياج به بينه و دليل دارد، مي‌گويد: «ما معتقديم كه هر چيزي احتياج به دليل دارد، مگر ولايت اهل بيت‌عليهم السلام، كه دليل محتاج به آن است...».(43)