کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3872

صفحه 3872

«احاديث بسياري جعل و وضع شد تا مقام افرادي پست و منحط را بالا برده و مقام برخي ديگر را كه خداوند آنان را به فضيلت و هدايت و علم و حلم و فصاحت و تقوا اختصاص داده، مخفي دارد، كساني كه براي بندگان خدا نور و هدايت بودند. آري، حاكمان مسلّط از بني اميه و بني عباس كارهايي انجام دادند كه مورد رضايت خدا نبوده و دروغ‌ها و باطل‌هايي را جعل نمودند. توقع ما از مخاطبان است كه گول اين‌گونه افراد و روايات باطل را نخورند، و با تنگ نظري و احساس عاطفه به امور ننگرند، بلكه خواست و اراده ما اين است كه آنان در مطالعات و فهمشان آزاد باشند و در مطالبي كه مي‌خوانند انصاف به خرج دهند».(47)

دكتر تيجاني در جايي ديگر مي‌گويد: «من به دست آوردم كه بسياري از علما (اهل سنت) هنگامي كه با حقيقت تلخ و دردآور براي آنان مواجه مي‌شوند، در جست‌جوي برخي از تأويلاتي بر مي‌آيند تا از آن مهلكه خارج شوند، امري كه در عين آن‌كه خنده دار است، گريه آور نيز مي‌باشد».(48)

ادريس حسيني مغربي، يكي ديگر از كساني كه شيعه شده، در اين باره مي‌گويد:

«... آيا اين، مردم را به جهل انداختن نيست؟ علماي اهل سنت براي بي سوادان و غافلان از مردم خود، كتاب مي‌نويسند و هرگز در تأليفاتشان در جمع مطالب، ورع و تقوا به خرج نمي‌دهند».(49)

صالح الورداني مصري نيز به اين موضوع اشاره كرده و مي‌گويد:

«روش تأويل و توجيه، يك اصل اساسي است كه اهل سنت، روش و عقايد خود را بر آن استوار كرده‌اند... تنها سلاحي كه آنان بر صورت و چهره منافقانه خود مي‌كوبند...».(50)

يكي از علماي سني منصف، به نام شيخ محمّد الحسّون كه الآن مفتي شهر حلب سوريه است، در اين باره خطاب به اهل سنت مي‌گويد:

«ما ذكر و ياد اهل بيت را به جهت ترس از گسترش تشيع رها كرديم... شكي نيست كه دست سياست مانع از ظهور حقايق شده است؛ زيرا مشاهده مي‌كنيم در كتب صحاح موجود در محيط سني‌ها چه بسيار فضايل ابي بكر و عمر و عثمان را در چندين صفحه ذكر كرده‌اند، ولي در مقابل براي سيد ما علي‌عليه السلام در يك صفحه يا دو صفحه فضايل را نقل كرده‌اند.

ما مشاهده مي‌كنيم كه امام احمدبن حنبل 46 صفحه از مسند خود را به فضايل سيد ما علي‌عليه السلام اختصاص داده است. چيزي كه انسان را به سؤال وا مي‌دارد اين است كه چرا اين مقدار احاديث فضايل از حضرت‌عليه السلام در كتاب‌هاي سابق نيامده است. من معتقدم كه درك مي‌كني آنچه را كه براي من پديدار شده، هنگامي كه مشاهده كني كه مسند احمد در يكي از كشورهاي اسلامي چاپ شده و آن چهل و شش صفحه حذف شده است!! اينجا است كه مي‌فهميم كه چگونه تاريخ بر ما تزوير و خدعه كرده است...».(51)

يكي ديگر از منصفين اهل سنت به نام دكتر حامد حنفي داوود استاد ادبيات عرب در دانشكده زبان قاهره مي‌گويد: