کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 3873

صفحه 3873

«از اينجا مي‌توانم براي خواننده متدبّر آشكار سازم كه تشيع، آن‌گونه كه منحرفان و سفياني‌ها گمان مي‌كنند كه مذهبي است نقلي محض، يا قائم بر آثاري مملوّ از خرافات و اوهام و اسرائيليات، يا منسوب به عبداللَّه بن سبأ و ديگر شخصيت‌هاي خيالي در تاريخ، نيست، بلكه تشيع در روش علمي جديد ما به عكس آن چيزي است كه آنان گمان مي‌كنند. تشيع اوّلين مذهب اسلامي است كه عنايت خاصي به منقول و معقول داشته و در ميان مذاهب اسلامي توانسته است راهي را انتخاب كند كه داراي افق گسترده‌اي است. و اگر نبود امتيازي كه شيعه در جمع كردن بين معقول و منقول پيدا كرده، هرگز نمي‌توانست به روح تجدد در اجتهاد نايل آيد و خود را با شرايط زمان و مكان وفق دهد؛ به حدّي كه با روح و شريعت اسلامي منافات نداشته باشد».(52)

او همچنين در تقريظي كه بر كتاب «عبداللَّه بن سبأو اساطير اخري» از علامه عسكري آورده، مي‌گويد: «سيزده قرن است كه بر تاريخ اسلامي مي‌گذرد و ما شاهد صدور فتواهايي از جانب علما بر ضدّ شيعه هستيم، فتاوايي همراه با عواطف و هواهاي نفساني. اين روش بد سبب شكاف عظيم بين فرقه‌هاي اسلامي شده است. و از اين رهگذر نيز علم و علماي اسلامي از معارف بزرگان اين فرقه محروم گشته‌اند، همان گونه كه از آراي نمونه و ثمرات ذوق‌هاي آنان محروم بوده‌اند. و در حقيقت خساراتي كه از اين رهگذر بر علم و عالم و دانش وارد شده، بيشتر از خساراتي است كه به توسط نشر اين خرافات به شيعه و تشيع وارد شده است، خرافاتي كه در حقيقت شيعه از آن‌ها مبرّا است...».(53)

استاد ابوالوفاء غنيمي تفتازاني، مدرّس فلسفه اسلامي در دانشگاه الازهر مصر مي‌گويد: «بسياري از بحث كنندگان در شرق و غرب عالم، از قديم و جديد، دچار احكام نادرست زيادي بر ضدّ شيعه شده‌اند كه با هيچ دليل يا شاهد نقلي سازگاري ندارد، مردم نيز اين احكام را دست به دست كرده و بدون آن‌كه از صحت و فساد آن سؤال كنند، شيعه را به آن‌ها متّهم مي‌سازند. از جمله عواملي كه منجرّ به بي انصافي آنان نسبت به شيعه شده، جهلي است كه ناشي از بي اطّلاعي آنان نسبت به مصادر شيعه است. آنان در اتّهاماتشان به شيعه، تنها به كتاب‌هاي دشمنان شيعه مراجعه مي‌كنند».(54)

2 - جلوگيري مخالفان از گسترش تشيع‌

و نيز از جمله موانع خارجي گسترش تشيع، جلوگيري مخالفان از انتشار و معرفي آن و آشنا شدن مردم با رهبران معصوم شيعه است. امري كه باعث شده عده بسياري از مردم اعم از مسلمان و غيرمسلمان، از پيروي اهل بيت عصمت و طهارت‌عليهم السلام محروم شده و به تشيع روي نياورند.

محمد كثيري يكي از مستبصرين در اين زمينه مي‌گويد: «كتب شيعه در هر مكان مورد ستيز و مقابله از ناحيه مخالفان است و در اغلب دولت‌ها با ورود آن مخالفت مي‌شود...».(55)

او در جايي ديگر مي‌گويد: «سلفي‌ها با كتاب شيعي در هر مكان مقابله مي‌كنند، و مانع ورود آن به كشورهايشان شده و خواندن آن را تحريم مي‌كنند. در الجزاير هر جوان ملتزمي را اهانت مي‌كنند، بلكه چه بسيار او را كتك زده و محاكمه مي‌نمايند هرگاه مشاهده كنند كه نزد او كتاب يا مجله‌اي از شيعه وجود دارد!! چرا اين گونه از كتاب شيعه ترس داريد، اي دعوت كنندگان سلفيه؟!»(56)

او نيز مي‌گويد: «ما به داعيان سلفيه مي‌گوييم: اگر آنچه را كه درباره شيعه مي‌نويسيد صحيح و نمايانگر حقيقت است، پس چرا به كتاب شيعه مجال نمي‌دهيد تا منتشر گردد؟! واضح است زيرا اين امر مي‌تواند آنچه را كه شما ادعا مي‌كنيد تأكيد نمايد و نيز مي‌تواند جوانان روشنفكر را در انتخاب موقف صحيح درباره تشيع كمك كند... ولي من يقين دارم كه آنان هرگز چنين نخواهند كرد؛ زيرا آنان از تشيع و حقايق آن خوف دارند، به جهت اين‌كه خورشيد هنگامي كه طلوع كند و در وسط آسمان قرار گيرد هر شمعي را خاموش و نور آن را معدوم خواهد ساخت، و اين موقعيت تشيع نسبت به عقيده سلفيه است.

آنان خود را پنهان كرده و پشت ديوارهايي كه از دروغ و اختلاط ساخته‌اند، مخفي مي‌دارند، و لذا هنگامي كه يكي از جوانان بيدار، برخي از حقايق را درك مي‌كند منقلب شده و تبديل به يكي از دشمنان سلفيه و داعيان آن مي‌گردد؛ زيرا كشف مي‌كند كه غذاي سلفي او مخلوط و مملوّ به دروغ و تحريف حقايق بوده است».(57)

دكتر محمد تيجاني سماوي در اين باره مي‌گويد: «چرا برخي از علما تا به امروز، در عصر علم و نور، قصدشان پوشش گذاردن بر حقايق از طريق تأويلات ساختگي است كه هيچ ارزشي ندارد؟»(58)