کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4144

صفحه 4144

يكي از آنان دختر سه ساله حضرت سيدالشهداعليه السلام است كه در مركز حكومت و اقتدار يزيد، يعني شام كه هنوز نام امويان در آن بر زبان‌ها جاري است، آن زيارت‌گاه باشكوه و ارجمند دارد و ميليون‌ها انسان نيازمند و دردمند دست نياز به سوي او دراز كرده، او را نزد خدا شفيع قرار مي‌دهند و حاجت روا باز مي‌گردند. اين مقام و منزلت تنها گوشه‌اي از مقام آنان است كه خداي - عزوجل - در دنيا به آنان عطا فرموده است.

حال وظيفه ما به عنوان دوستداران اين خاندان گرامي چيست؟ بي‌ترديد يكي از وظايف ما در اين زمينه، سرمشق گرفتن و پيروي از آنان است و تنها از اين طريق مي‌توانيم به رستگاري دو جهان دست يابيم.

دو توصيه

عاشورايي ديگر را سپري كرديم، اما نبايد عوامل به وجود آورنده آن و نيز اهداف حضرت سيدالشهداعليه السلام و كساني كه در آن روز در ركاب آنحضرت خود را فداي اهداف مقدسش كردند از ياد برده، نسبت به آن‌ها بي‌توجه باشيم و بايد همانند ديگر عاشوراييان، از تمام عاشورا و رسالت آن استفاده كرده، راه و مسير خود را اصلاح كنيم. در اين جا لازم مي‌دانم دو توصيه به عزيزان داشته باشيم:

1 - بايد از تمام آثار بركت خيز حضرت سيدالشهداعليه السلام استفاده كرد، به اين معنا كه جداي از شركت در مجالس مرتبط با آن حضرت يا اقامه مجالس حسيني، سعي كنيد اين بركت را به خانه‌هاي خود ببريد كه در آن صورت، ايمان‌تان، دنياي‌تان، آخرت‌تان و به يك سخن تمام زندگي و وجودتان از بركات حضرت سيدالشهداعليه السلام با بركت خواهد شد. پرواضح است كه برگزاري مجالس خانگي به فراخور حال و توانايي افراد بستگي دارد. به عنوان مثال، فردي يك دهه در ماه محرم، صفر، ايام فاطميه يا مناسبت‌هاي ديگر به برگزاري مجلس سيدالشهداعليه السلام اختصاص مي‌دهد و اگر اين مقدار ممكن نباشد كمتر از آن را نبايد از دست داد. در نظر داشته باشيم كه مجالس خانگي عمومي يا تنها به زنان اختصاص داشته باشد، به هر حال براي افراد خانواده صاحب مجلس، به ويژه سودمند و با بركت است و آثار مطلوبي بر آنان خواهد داشت.

برگزاري مجالس سوگواري اهل بيت‌عليهم السلام لزوماً بدين معنا نيست كه هزينه سنگين بر افراد كم درآمد تحمل كند، بلكه هر شخصي به اندازه توان خود از شركت كنندگان پذيرايي كند، مهم اين است كه در چنين مجالسي نام امام حسين‌عليه السلام برده و ياد حضرتش زنده مي‌شود. البته در طول تاريخ با اين مجالس برخوردهاي سختي از سوي حاكمان ستمگر شده و آنان مي‌كوشيدند تا اين فروغ خدايي را خاموش كنند و اندك زماني نيز توفيق ظاهري يافتند، اما در نهايت فروغ روشني بخش خدايي به آتشي بنيان سوز تبديل شد و هستي آنان را در شعله‌هاي خود سوزاند.

در روزگار ما رخدادي سخت‌تر از آنچه در روزگاران گذشته رخ داد در عراق تحت حاكميت بعثي‌ها چهره نمود. حاكمان بعثي بيش از سي سال عزاداري و برگزاري مجالس سيدالشهداعليه السلام را ممنوع كردند و در راه تحقيق اين طرح شوم، صدها منبري و صدها هزار عزادار سيدالشهداعليه السلام را به جوخه اعدام سپردند. حتي آناني كه در خانه‌هاي خود مجالس روضه خواني برگزار مي‌كردند فرجامشان مرگ بود. شركت كنندگان در مجالس عزاداري نيز از گزند بعثي‌ها در امان نبودند و به محض دستگير شدن، به شكنجه گران سپرده مي‌شدند. در نتيجه پس از سقوط طاغوت عراق ده‌ها گور دسته جمعي كشف شد كه نوزاد و كودكان و زنان و مردان جوان و كهن سال در آن‌ها به صورت گروهي و در حالي كه آثار تيرباران و شكستگي استخوان در اثر شكنجه بر اسكلت شان به چشم مي‌خورد، به در آورده شدند. بي‌ترديد آنچه تا به حال كشف شده اندكي از بسيار قربانيان است.

با فروپاشي نظام ديكتاتوري در عراق مردم، دگربار به برگزاري مجالس حضرت سيدالشهداعليه السلام روي كردند و از اطراف عراق براي تجديد ميثاق با امام حسين‌عليه السلام و ديگر شهيدان كربلا و برپايي پرچم آن حضرت به كربلا سرازير شدند. شخصي با اطلاع مي‌گفت: تنها از ايران بيش از يك ميليون زاير در عاشوراي امسال در كربلا حضور يافتند.

از كشورهاي: پاكستان، خليج، لبنان، سوريه و … نيز به طور چشمگيري در كربلا حضور داشتند. دشمنان اين دستگاه، حضور چند ميليوني مردم شيفته حضرت سيدالشهداعليه السلام را تحمل نكردند و تحت تأثير روح پليدشان عاشوراي كربلا و كاظمين را به خون كشيدند تا شايد بتوانند اين دستگاه را از رونق بيندازند، اما بازنده اصلي همانان بودند، چرا كه جان باختگان اين واقعه، بر سرخوان اربابشان حضرت امام حسين عليه السلام حضور يافتند و به مقامي دست يافتند كه من و شما در قيامت غبطه آنان را خواهيم خورد و بي‌ترديد عاشوراي آينده پرشورتر برگزار خواهد شد.

توجه داشته باشيم، جايگاهي كه شهيدان عاشوراي امسال بدان دست يافتند، ناشي از مقام سيدالشهداعليه السلام است؛ مقام و خصوصيتي كه خدا تنها براي آن حضرت مقرر داشته و براي خود نيز چنان نخواسته است. اگر تاريخ را بكاويم بسياري از مشركان، كافران، بت پرستان، آتش پرستان و … را خواهيم يافت كه در مدح و ثناي امام حسين‌عليه السلام اشعاري به حجم يك ديوان بزرگ سروده و در سوگ حضرتش روضه خوانده‌اند. آتش پرست، كتابي از سروده‌هاي خود را كه در سوگ سالار شهيدان فراهم آورده بود به چاپ رساند.