کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4226

صفحه 4226

هشتاد و يك سال از اين منكر و زشت‌كاري آشكار، يعني ويران كردن حرم ملكوتي امامان بقيع مي‌گذرد و جهانيان شاهد وجود چنين منكري هستند، اما سرانجام روزي دامنه اين منكر برچيده شده و از بين خواهد رفت. حال اگر بنا باشد چنين اقدامي صورت گيرد بهتر است همگان يكصدا و يكدل، آن «عام مجموعي» را كامل كرده، با تلاشي درخور و گسترده، نتيجه‌اي خوش فرجام و زود هنگام به دست آوريم. در اين صورت، افتخار منكرزدايي و پاداش آن نصيب ما و روزگار ما خواهد شد، اما اگر سستي شود، چنين سعادتي را ديگران به دست خواهند آورد. بنابراين، عالمان، فرهيختگان، سياستمداران، اقتصاددانان، بازرگانان، خرد و كلان و به يك سخن تمام لايه‌هاي اجتماعي در سراسر جهان اسلام، بايد با قلم، سخن، ارائه طرح، كمك‌هاي مادي و موضع‌گيري‌هاي كارآمد و با تمام امكانات خود به رويارويي با اين منكر برخواسته، آن را از ميان بردارند.

به ياد داشته باشيم كه «عام مجموعي» و به بيان ساده‌تر - به گواهي تاريخ - همصدايي اكثريت، تأثير بسزايي داشته و دارد. اميرالمؤمنين علي‌بن ابي‌طالب عليه السلام پس از شهادت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم حدود 25 سال خانه نشين شد و البته اين انزوا، نتيجه منكري بود كه از امت سرزد. پس از يك دوره 25 ساله، مردم هم‌صدا شده، به سراغ اميرالمؤمنين عليه السلام رفتند و دست بيعت در دستان حضرتش نهاده، سر به امامت او سپردند. بنا به نقل تاريخ، بيعت كنندگان با اميرالمؤمنين عليه السلام چنان زياد بودند كه:

حتي لقد وُطي‌ء الحسْنان؛(171) دو شست پايم لگدمال شدند.

در صورتي كه بخشي از اين جمعيت بيعت كننده، در ابتداي كار قدم پيش گذارده، دست بيعت به آن حضرت مي‌دادند، امام عليه السلام آن دوره طولاني خانه نشين نمي‌شد و اگر اميرالمؤمنين عليه السلام به جاي كمتر از پنج سال حدود سي سال حكومت مي‌كرد، آن چنان سعادت و بركت و عدالت در جهان فراگير مي‌شد كه طبق روايت:

لو بايعوا علياً لأكلوا من فوقهم ومن تحت أرجلهم؛(172) مردم اگر با علي بيعت مي‌كردند از بالاي سر و زير پا از نعمت الهي مي‌خوردند (برخوردار مي‌شدند).

پر واضح است كه عدالت گستري آن حضرت چنان بود كه تمام نسل‌ها براي هميشه از نعمت ايمان و دنيا و خيرات يك جا بهره‌مند مي‌شدند و نعمت‌ها در دسترس آنان مي‌بود».

همچنين اگر مردم به ياري حضرت سيدالشهدا عليه السلام مي‌شتافتند، وضع هماني بود كه در مورد حكومت اميرالمؤمنين عليه السلام گفته شد.

اميرالمؤمنين عليه السلام بر گله‌اي از گوسفندان گذشتند و با ديدن آن فرمودند:

اگر اين مقدار (كه تعداد آن سي رأس بود) يار و ياور مي‌داشتم بي‌ترديد قيام مي‌كردم.(173)

کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4226

تكليف چيست؟