کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4229

صفحه 4229

متأسفانه عدم شناخت صحيح ودرست امام زمان - عجل اللَّه تعالي فرجه الشريف - و آشنا نبودن با سلوك فردي و اجتماعي آن بزرگوار، عده‌اي را به گمانه زني واداشته و آنان آگاهانه يا از روي جهل، اتهاماتي را به ساحت مقدس ايشان روا مي‌دارند كه حتي از ساحت يك انسان معمولي نيز به دور است، تا چه رسد به آن بزرگوار.

در يك تقسيم‌بندي كلي مي‌توان اين اتهامات را به دو دسته تقسيم كرد: يك دسته از آنها درباره روش آن حضرت در چگونگي تشكيل حكومت است؛ و دسته‌اي ديگر راجع به سيره و شيوه زمامداري آن حضرت در دوران پس از ظهور و حاكميت يافتن بر جهان.

روش حضرت مهدي عليه السلام در تشكيل حكومت‌

سوگمندانه ذهنيت رايج مسلمانان آن است كه حضرت با چهره‌اي خشن ظهور مي‌كند و با تكيه بر شمشير و قتل و كشتارِ مخالفان خود، موفق به تشكيل حكومت و كسب قدرت مي‌شود. اين ذهنيت ريشه در رواياتي دارد كه در اين خصوص موجود است و بعضاً در كتاب‌ها نوشته مي‌شود وبر روي منبرها براي مردم بازگو مي‌گردد. به موجب پاره‌اي از اين روايات آن حضرت به هنگام ظهور، چنان با خشونت و درشتي با مردم رفتار مي‌كنند كه اكثريت آنان آرزو مي‌كنند كه كاش هرگز او را نبينند و عده زيادي از آنان نيز در نسب او دچار ترديد شده، او را از آل محمد عليهم السلام نمي‌دانند.

روايات دروغين و محمدبن علي كوفي

تعداد اين روايات بيش از پنجاه مورد مي‌رسد. از اين تعداد، سند بالغ بر سي مورد از آنها به شخصي به نام محمدبن علي كوفي، مي‌رسد كه فردي بدنام و دروغگو است و تمام علماي رجال بر بي‌اعتباري روايات او حكم كرده‌اند. اين شخص، در زمان امام حسن عسكري عليه السلام مي‌زيسته و از معاصران جناب «فضل‌بن شاذان» بوده است. فضل‌بن شاذان از اعاظم روات و بزرگان شيعه است هيچ شكي در جلالت و قدر و منزلت وي وجود ندارد، تا جايي كه امام حسن عسكري عليه السلام در مدح و توصيف او مي‌فرمايد:

أغبط أهل خراسان لمكان الفضل وكونه بين أظهرهم؛(196) من غبطه مردم خراسان را مي‌خورم كه كسي چون فضل دارند.

حال ملاحظه نماييد كه فضل‌بن شاذانِ مورد عنايت امام عسكري عليه السلام، در وصف محمدبن علي كوفي مي‌گويد:

رجلٌ كذّاب؛ او مردي بسيار دروغگوست.

هم ايشان در جايي ديگر اظهار داشته است: