کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4268

صفحه 4268

به راستي، من وشما مالك چه هستيم؟ خانه، اتومبيل، محل كسب وكار، مقداري پول، كمي شخصيت، ذره‌اي صحت وعافيت، كمي نيرو وقدرت، كمي زبان چرب، كمي علم ودانش، يك خورده رياست وكياست؟ آيا جز اين است؟ به فرض اين كه شخصي بيش از اين‌ها داشته باشد و مثلاً مالك همه زمين باشد، باز نتيجه همان است كه بايد از اين دنيا برود. وانگهي چنين كسي نيز با مشكلات دست به گريبان خواهد بود؛ مشكلاتي از قبيل: بي‌مهري همسر و فرزندان، بي‌حرمتي زيردستان و خويشاوندان، بيماري، نگراني و …

كاستي كاخ هارون‌

قصه ساختن قصر هارون از اين قرار است كه او تمام تلاش خود را به كار برد تا كاخي بدون هيچ كاستي و عيب بسازد و در ظاهر نيز چنين شد. آنان كه كاخ را از نزديك مي‌ديدند از شكوه قصر و بي‌عيب ونقص بودن آن تعريف‌ها كردند. يكي از بازديدكنندگان كاخ هارون بر خلاف ديگران سخني گفت كه هارون را به تعجب وتفكر وا مي‌داشت. او به هارون گفت: «قصر تو نقصي دارد بزرگ. هارون پرسيد: نقص اين قصر چيست؟

او پاسخ داد: تو يا به اين خانه مي‌آيي و از آن بيرون نمي‌روي يا از آن بيرون مي‌روي و برنمي‌گردي.

اين عبارت در نهايتِ سادگي، بزرگ و پر معنا بود. او مي‌خواست به هارون بگويد: يا در اين خانه مي‌ميري وجنازه‌ات را مي‌برند ويا در بيرون خانه هلاك مي‌شوي وديگر به كاخ باز نخواهي گشت.

نه تنها قصه كاخ هارون، بلكه قصه همه دنيا چنين است. اگر كسي مالك كل دنيا باشد ودر اين دنيا هيچ دردي نداشته باشد، هيچ دشمني نداشته باشد، از همه جاي دنيا خوشي بر او ببارد، اما چون خداي جهان‌آفرين چنين دنيايي را براي هيچ كس خلق نكرده است، اگر تمام اين مواهب ونعمت‌ها را دارا، باشد باز بند دام گرفتاري‌ها خواهد بود، پس بايد عبارت صبّروا النفس … را راه‌كار زندگي خود قرار داد كه البته رسيدن به اين مقام، تصميم گرفتن واستقامت وپايداري مي‌طلبد.

به عنوان مثال دو نفر با درآمدهاي متفاوت يكي كم‌تر دارد و ديگري بيشتر، اما فرد اول زود صاحب خانه مي‌شود و آن كه درآمد بيشتري دارد از داشتن خانه محروم است. شايد به نظر برسد كه صاحب درآمد كم‌تر عاقل‌تر باشد. البته عقل دخيل است، اما به اين دليل نبوده كه صاحب خانه شده است، بلكه تصميم گرفته تا خانه‌دار شود وبراي رسيدن به هدف خود با برنامه‌ريزي دقيق و پرهيز از اسراف و با قناعت، قسمتي از درآمد خود را پس انداز كرده وبالاخره روزي خانه‌دار شده است.

دو نفر با هم درس مي‌خوانند، يكي با فهم وعقل كمتر عالِم مي‌شود وديگري در حالي كه از فهم وعقل بيشتر برخوردار است عالِم نمي‌شود. عامل اين موفقيت و عدم موفقيت ديگري روشن است. فرد كندذهن با خودشكيبي و تحمل سختي‌ها و نيز خودداري از اتلاف وقت و دوري جستن از كارهاي بيهوده، همه وقت خود را صرف دانش‌اندوزي كرده و فرد خوش‌استعداد، كارهاي ديگر، تفريحات بيشتر وخوش‌گذراني را بر درس خواندن ترجيح داده است و در نهايت فرد كندذهن به مقامي والا دست مي‌يابد و طرف خودش‌ذهن به دليل وقت‌كشي از كاروان باز مانده است.

شاهد سخن‌

مي‌گويند مرحوم صاحب جواهر رحمه الله قبل از فوت، شيخ انصاري را شايسته مرجعيت خواند و خواست پس از وفاتش او را مرجع اعلام كنند تا مردم از وي تقليد نمايند. پس از وفات صاحب جواهر و آگاه شدن شيخ انصاري از نظر صاحب جواهر از پذيرفتن مرجعيت شيعه خودداري كرد و يكي از عالماني را كه در آن زمان به يكي از شهرهاي شمال ايران كوچ كرده ودر آن جا ساكن شده بود شايسته اين مقام خواند. چون علت را از شيخ پرسيدند شيخ انصاري در پاسخ گفت: