کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4385

صفحه 4385

آنگاه گفت: اگر علي خانه‌اي از طلا و خانه‌اي از كاه داشته باشد به خداي كعبه قسم! كه علي خانه طلا را اول در راه خدا انفاق مي‌كند. بيت‌المال را جارو مي‌كند و نماز مي‌گزارد و آنگاه مي‌گويد برويد و ديگري را فريب دهيد.

او هيچ ميراثي باقي نگذارد در حالي كه در دنيا موقعيتهاي آنچناني براي او فراهم بود و مي‌توانست در مسائل مالي هر آن‌گونه كه بخواهد عمل نمايد. اينها به نوعي همانند جملاتي است كه امام ( در نامه چهل و پنج نهج‌البلاغه فرموده است.

برق تيغ علي عليه السلام

هنگامي كه به جهاد فيزيكي و يا به تعبير ما مجاهده با جان مي‌نگريم باز مشاهده مي‌شود كه ديگر در اين جايگاه، مقامي و نكته‌اي براي بدست آوردن و گفتن باقي نيست كه علي عليه السلام آن را طي ننموده و عمل نكرده باشد.

«ابن ابي الحديد» در اين خصوص مي‌گويد:

هَذَا الْفَصْلُ لَا مَعْنَي لِلْإِطْنَابِ فِيهِ لِأَنَّهُ مِنَ الْمَعْلُومَاتِ الضَّرُورِيةِ كَالْعِلْمِ بِوُجُودِ مَكَّةَ وَ مِصْرَ وَ نَحْوِهِمَا(26)

اينجا وقت گذاشتن معنا ندارد، وقتي مي‌دانيد آب تشنگي را رفع مي‌كند، اين آگاهي معلوم ضروري مي‌شود و به همين شكل وقتي مي‌دانيد چراغ روشني دارد مصداق معلوم ضروري است، مثل اينكه بگوييم شهرهاي مدينه و مكه در كجا قرار دارند كه اين سؤال ديگر نياز به طرح ندارد چرا كه آفتاب آمد دليل آفتاب و پاسخ آن كاملاً روشن و مبرهن است.

در خصوص جنگ بدر، اين سخن مطرح مي‌گردد، «بخاري» در جلد 5، ص 75 و «مسلم» در جلد 8، ص 248 نقل مي‌كنند كه آيه شريفه:

«هذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ …».(27)

«اينان دو گروهند كه درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند …»