کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4501

صفحه 4501

ثقة الاسلام كليني، در كتاب «كافي» [40] روايت كرده است، به اسناد خويش، از حسن بن راشد كه:

به امام جعفر صادق گفتم: «فدايت شوم، براي مسلمامانان بجز دو عيد (فطر و قربان) عيد ديگري هست؟» فرمود: «آري اي حسن! عيدي است از اين دو برتر وبالاتر». گفتم: «آن عيد كدام است؟» فرمود: «روز نصب اميرالمومنين به پيشوايي امت».

نيز فيّاض بن محمد بن عمر طوسي، به سال 259، در حالي كه به90 سالگي رسيده بوده است، جريان روز غديري را شرح داده است ك در آن روز، به حضور امام ابوالحسن علي بن موسي الرضا «ع» رسيده است. فياض بن محمد طوسي گويد:

در آن روز غدير، ديدم كه امام رضا، جمعي از دوستان خود را براي صرف غذا نگاه داشته بود. به خانه‌هاي آنان زي طعام و هديه و جامه حتي انگشتري و موزه فرستاده بود. سر و وضع دوستان و خدمتگاران خود را

[صفحه 45]

تغيير داده بود. در آن روز با وسايل پذيرايي تازه- غير از آنچه در ديگر روزها در خانه امام به كار مي‌رفت- از آنان پذيرايي مي‌شد، و امام همواره فضيلت و عظمت آن روز را و سابقه ديرينش را در تاريخ اسلام شرح مي‌داد [41].

در اينجا كه سخن در استدلال و استشهاد به حديث غدير است و جريان نصب اميرالمومنين علي بن ابيطالب (ع) به امامت و خلافت، به دست خود پيامبر اكرم (ص)، و در حضور120000 تن مسمان، آن هم در ميان راه و در دل بياباني تفتيده و در شرايطي مهم، ممكن است اين سوال براي برخي پيش آيد كه چرا در روز سقيفه كه جريان به خلافت رسيدن خليفه اول، ابوبكر بن ابي قحافه، پيش آمد، خود امام به حديث غدير استشهاد نكرد؟

پرسش شيخ سليم بشري مصري

(نامه 101)

خوب است اين پرسش و پاسخ آن را، از زبان دو عالم بزرگ سني و شيعه بشنويم. اين دو عالم، يكي شيخ سليم بشري مالكي مصري شبرخيتي (1248 تا 1335 ه’.ق) است، از عالمان بزرگ مصر در سده اخير، كه دو بار به رياست الازهر رسيد. [42] و ديگري، مصلح علامه سيد عبدالحسين شرف الدين موسوي عاملي لبناني (1290 تا 1377) از بزرگان علما و مراجع و مصلحين و فقه‌اي اجتماعي و آزاديخواه شيعه.