کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4510

صفحه 4510

[صفحه 63]

اهميت اعتقادي غدير

اشاره

اين بحث را- يعني ذكر اهميت غدير را- مي‌خواهيم با خطبهاي از خود امام علي‌بن‌ابيطالب «ع» به پايان ببرم. در روزي از روزهاي خلافت امام علي(ع)، جمعه و عيد غدير (18 ماه ذيحجه) به يك روز افتاده بود. اما در آن روز خطبه‌اي عجيب خواند و توحيدي شگفت گفت. اين خطبه (سخنراني) را مآخذ چندي نقل كرده‌اند. من در اينجا ترجمه آن را به جوانان پرشور پارسي زبان ارمغان مي‌كنم. [61] البته در ترجمه، همه بلاغت و جاذبه و رونق و آهنگ كلمات آن محفوظ نمي‌ماند. اميد كه روزي اين مواريث عظيم و زندگي آفرين به همهْ زبانها گردانيده شود و بشريت به عمق اين تعليم و محبت و پيمان و پاكي و جهاد و اعتقاد برسد.

امام در آن روز، پنج ساعت از آفتاب بالا آمده، به منبر بر آمد. در آغاز، خداي را ستايش كرد، آنگونه كه چونان ستايشي، از آن پيش، كس نشنيده بود. و ثنايي گفت خداوند را كه ديگران بدانسان نيازسته بودند ثنا گفتن. از اين خطبه آنچه در خاطر روايان ماند اينست:

[صفحه 64]

خداوند را سپاس، كه سپاس را در عين بي نيازي از سپاسگزاران، وسيله‌اي ساخت براي اذعان خلق به پروردگاري او، و سببي افزوني رحمت را، و راهي روشن، آن كس را، كه فضل بيشتر او را خواهان باشد.

من گواهي مي‌دهم كه جز اللّه، معبودي نيست. اوست يگانه و بي انباز. و نيز گواهي مي‌دهم كه محمد بنده اوست و فرستاده او. در ازل، به علم خويش، او را از ميان خلقها همه برگزيد و در ميان پيامبران نيز مرتبهاي والايش بخشيد، تا از سوي خداوند امر و نهي كند. خداوند در رساندن احكام خود، محمد را به جاي خويش قرار داد. زيرا خداوند خود به چشمها ديده نشود، و به خاطرها در نگنجد، و در لايه‌هاي پيچيده گمان‌ها و پندارهاي انسان جاي نگيرد. آري خدايي نيست جز همان اللّه ملك جبار.

خداوند اعتراف به نبوّت محمد را با اعتراف به الهيّت خود مقرون ساخت و او را به چنان اكرامي ويژه كرد كه يكي ديگر از خلق بدان پايه نخواهد رسيد. محمد نيز شايسته اين ويژگي و عنايت بود، چه او خود را ويژه خداوند كرد بود و ربيب خدا بود. آري آن كس كه هر لحظه به گونه‌اي باشد به اين ويژگي نرسد، و آن دل كه دستخوش هر گماني گردد به مرتبه محبت حق نايل آمدن نتواند.

خداوند فرمود كه بر او درود فرستيم، [62]، تا گراميداشت بيشتر او باشد، و هم سببي كه درخواست درود فرستند به اجابت رسد. [63] اكنون خداي بر او درود فرستد و او را از اين بيش تكريم كند و تشريف بخشد و بزرگي