کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4511

صفحه 4511

[صفحه 65]

افزايد، تا آنجا كه عظمتش پايان يافتن نشناسد و تا جاودان هماره بر جاي باشد.

آنكه خداوند، پس از محمد، از ميان خلق، تني چند را ويژه خويش ساخت. [64] اين ويژگان را در پرتو اعتلاي محمد اعتلا بخشيد، و رتبت محمد بديشان سپرد. تا داعياني باشند راستين كه خلق را به سوي خداي خوانند و مردمان را خداشناسي آموزند. از اين دسته، در هر قرني و زماني، كس هست. خداوند اينان را در ازال بيافريد، به صورت انواري زبان، به ستايش او گشوده، و شكر و تمجيد او در دلشان افتاده. آنگاه ايشان را حجتهاي خويش كرد بر هر كس كه به ربوبيت خدا خستو است و به عبوديت خويش معترف.

خداوند، اين ويژگان را به هنگام آفرينش ديگر آفريده‌ها حاضر داشت، و تا آنجا كه خود خواست، كار را به ايشان سپرد [65] و ايشان را ترجمان خواست و مشيت خويش قرار داد و زبان اراده خود ساخت.

اما با اينهمه، ايشان بندگان اويند، بندگاني كه بي دستور او سخن نگويند و همواره به فرمان او روند. خداوند خود چگونگي و احوال ايشان را نيك مي‌داند. ايشان براي كس آمرزش نخواهند مگر آن را كه خداي پسندد. هيچگاه دل از بيم خداي فارغ ندارند. همي احكام او را به جاي آرند و سنت الهي را پيروي كنند. از حدود خدايي در نگذرند و او را فرمان برند.

خداوند (گذشته از اين راهنمايان، از جهت ديگر نيز) خلق را در تاريكي و بيراهي نهشت و نابينا و ناشنوا رها نكرد، چرا كه به آنان عقل داد. آن

[صفحه 66]

را در وجودشان بياميخت و در كالبدشان بنهاد و در جانشان استوار ساخت. نيروي حواس را خدمتگار عقل كرد و در گوش و چشم و درون جاي داد. بدينسان حجت را گريبانگير همه كرد و راه روشن را به همه نمود. او با قدرت خويش به مردمان زبان گويا داد، تا يافته‌هاي حس و انديشه را باز توانند گفت.

پس از اين بايد بگويم، اي جماعت مومنان! خداي عزوجل در اين روز براي شما دو عيد فراهم كرد، دو عيد بزگر سترگ، كه يكي ازاين دو جز به آن ديگري استوار نتواند بود. اينچنين كرد تا نيكي را در حقتان به امام رساند و از راه درست آگاهتان كند، و در پس روشندلانيتان برد از پرتو هدايت او فروغ يافته، و راهسپارتان سازد به راه روشن دين خود، و فراوان بر سرتان ريزي از نعتمهاي خويش.

بدين روي، جمعه را روز اجتماع قرار داد و همه را به شركت كردن در آن فرا خواند، تا آنچه در روزهاي هفته كردهايد تطهير پذيرد و كژي و كاستيهايي كه در كار و كسبتان روا داشته ايد، جمعه به جمعه، به هنجار آيد و تصحيح شود. هم در اين روز است ياد كرد مومنان يكديگر را، و هم پديدار شدن بيم پرهيزگاران از خداوند. و در اين روز است كه خداوند پاداش كردار نيكوكاران را چندين برابر ديگر روزها دهد. اما كار به اينجا تمام نشود، مگر آنكه هر چه را فرموده است به جاي آريد، و از آنچه نهي كرده است دست بكشيد، و براي كارهايي كه به تاكيد امر كرده است فروتنانه كمر اطاعت بنديد.