کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4663

صفحه 4663

[صفحه 307]

پس از انتشار نخستين جلد «الغدير»، و 17 سال به پايان عمر خويش)، تأسيس كتابخانه‌اي مجهز و عمومي را در نجف اشرف اعلام كرد. و آن كتابخانه را، از باب تبرك، به نام:

مكتبة الامام اميرالمومنين العامة

موسوم ساخت، يعني: كتابخانه‌ي عمومي امام اميرالمؤمنين. و از آن لحظه با همتي از آن سان كه خود داشت، و با شوري از آن دست كه در كار تأليف «الغدير» به كار مي‌برد، به ساختن و تجهيز اين كتابخانه برخاست. و پس از 2 سال زحمات شبانه‌روزي، در روز «عيد غدير» سال 1379 كتابخانه افتتاح شد. گويند در روز گشايش كتابخانه كه علما و محققان و دانشمندان و طلاب بسياري دعوت شده بودند،هنگامي كه صاحب «الذريعه» (شيخ آقا بزرگ تهراني)، به كتابخانه مي‌آيد، مي‌گويد: اگر از مردم پروا نمي‌كردم در درگاه كتابخانه سجده مي‌كردم.

صاحب الغدير، نه مرجع بود نه از توانگران، عالمي بود زاهد كه با اتكا به ايمان و اراده‌ي خويش دست به كار مي‌يازيد. عالمي بود كه جز جهان علم و ابعاد خدمت و اصلاح چيزي نمي‌شناخت. و چون به لزوم اين اقدام پي برد آن را وجهه‌ي همت كرد. و چون از سر علم و ايمان سخن مي‌گفت و اعتماد و اعتقاد همه بدو كامل بود، همگان به ياري او شتافتند و اهل توفيق به مساعدت او برخاستند، به ويژه گروهي از عالمان و فاضلان كه با اهداي كتابها و كتابخانه‌هاي شخصي خويش،به كتابخانه كمك كردند، [270] و گروهي از توانگران متدين و وظيفه‌شناس و اهل تشخيص، با مساعدت مالي، دنبال كار را گرفتند. [271].

اكنون اين كتابخانه، حدود 42000 جلد كتاب دارد. از اين شمار، حدود

[صفحه 308]

400 جلد نسخه‌ي خطي است، و 400 جلد نسخه‌ي عكسي، و 750 نسخه فيلم. فهرست كتابهاي خطي، در 4 جلد و فهرست كتابهاي عكسي در 3 جلد تأليف يافته است كه به چاپ خواهد رسيد. كتابهاي موجود در كتابخانه بسي زبده است و نسخه‌هاي خطي و عكسي آن بسيار نفيس. اين زبدگي و نفاست نياز به گفتن ندارد، زيرا كتابخانه‌اي را كه چنو مردي- علامه و كتابشناس و يكي از بزرگترين و مواريثيان اين سده- پي افكند جز اين‌سان نتواند بود. او هر كتابي را نمي‌پذيرفت. و اگر كتاب خوبي به كتابخانه اهدا مي‌شد كه آن را داشتند، آن كتاب را با استجازه از صاحب (واقف) آن مي‌فروخت و كتابي ديگر براي كتابخانه مي‌خريد، يعني ملتزم نبود كه هر كتابي را بپذيرد، و پيوسته كتاب مكرر جمع كند.

مجله كتابخانه

كتابخانه‌ي اميرالمؤمنين مجله‌اي نيز پي نهاد به نام «صحيفة المكتبة». از اين مجله تاكنون 3 شماره منتشر شده است، به زبان عربي و فارسي. در اين مجله، از جمله گزاره‌هايي چند آمده است درباره‌ي نسخه‌هاي خطي و مآخذ مهمي كه اميني در كتابخانه‌ها و كشورها ديده است. در سراسر اين مجله- كه به نحوي از بيانات و الهامات خود اميني آكنده است- از اهميت كتاب و كتابخانه سخناني بسيار مي‌خوانيم كه همه حاكي از اصالت رأي و عشق سوزان به كتاب است و نيز عشق به اعتلا بخشيدن به فرهنگ ملتهاي مسلمان.