کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4675

صفحه 4675

چاپ بيروت 1387 (تا 11 جلد)

بر شمردن تأليفات علامه‌ي اميني، موجب اين است: «الغدير في الكتاب والسنة والادب» يعني:

[صفحه 321]

غدير در قرآن و احاديث نبوي و ادبيات. چاپ نخست اين كتاب در نجف صورت گرفته است تا 9 جلد. به علت كم بودن كاغذ در آن هنگام، از جلد 1 تا 4، هر كدام در 500 نسخه، جلد 5 در 1000 نسخه، از جلد 6 تا 9 هر كدام در 600 نسخه به چاپ رسيده است.

چاپ دوم، تهران، داراالكتب الاسلاميه، شيخ محمد آخوندي، از جلد 1 تا 111، در 3500 نسخه.

چاپ سوم، بيروت، دارالكتاب العربي، حاج حسين ايراني، از جلد 1 تا 11. اين چاپ، از روي چاپ تهران افست شده است، در شماره‌اي بسيار.

اكنون اميد است كه «الغدير»، بار ديگر زير نظر كساني آگاه و دلسوز و سود ناپرست به چاپي بسيار زيبا و شايسته برسد. و برخي از اغلاط آن تصحيح شود، و برخي از جملات كه اكنون بودن آنها در كتاب هيچ ضرورتي ندارد حذف گردد، همين طور دو سه تقديرنامه از برخي ملوك اسلام، كه به مصلحتي چاپ شده است و خود علامه‌ي اميني مي‌فرمود كه چاپ آنها به ملاحظاتي بوده است. از جمله اينكه برخي از متعصبان اهل سنت، حتي مأموران پست، در رساندن كتاب كوتاهي مي‌كرده‌اند و چه بسا آن را تلف مي‌نموده‌اند. اينها باعث بود كه او به نشر آن نامه‌ها بپردازد. اكنون ديگر هيچ ضرورتي از اين قبيل در كار نيست، پس حذف آنها اولي است. همين گونه بايد اضافات و مستدركات و فهرستها و بقيه‌ي مجلدات آن نيز ضميمه باشد، و در تيراژي وسيع و مقياسي جهاني عرضه گردد.

چنانكه اميد است هيئتي عالم و خوش ذوق و مطلع از زبان عربي و فارسي (به معناي

[صفحه 322]

حقيقي كلمه‌ي مطلع) و علاقه‌مند پيدا شوند و كمر همت ببندند، و اين كتاب كم مانند را با آن نثر شورانگيز و مايه‌ور، به صورتي نزديك به اصل، به فارسي برگردانند، و از كار بيش از اندازه غلط ترجمه‌ي شعر به شعر بپرهيزند، و در ترجمه‌ي متون مختلف كتاب، سبك را رعايت كنند. در اين كتاب نثر چهارده قرن اسلامي گرد آمده است. نثري كه زمان پيامبر اكرم «ص» با آن سخن مي‌گفته‌اند، تا نثر دكتر طه حسين و محمد عبدالغني حسن و صادق ابراهيم عرجون و … آيا اين همه را به يك قالب مي‌توان ريخت؟ … و دهها و دهها مسئلة ديگر … غرض اميد است كه اين كار بشود، تا جامعه‌ي ايراني و زبان فارسي نيز الغديري داشته باشد. اين اشاره‌ي من- كه جز به منظور اظهار حقيقت نيست- نبايد كسي را برنجاند. هر كاري حدي دارد و هر كسي حدي، وقتي اين دو حد مساوي و تطبيق كرد،بايد آن كس به آن كار پرداختن گيرد. اگر علاقه‌ي من، علاقه‌ي ديني و شيعي من به كتاب «الغدير» و مفاهيم و تعاليم و احقاق حقهاي كتاب نبود، اين اشاره را هم نمي‌كردم. نيز نبايد در مورد اين گونه آثار، زياد كاسبانه انديشيد، بنابراين كساني كه در مورد اينگونه كتابها، هر يك جلد از اصل را به دو جلد تقسيم مي‌كنند، و در حقيقت تقسيم اصلي كتاب را تباه مي‌سازند، كاري نادرست مي‌كنند، كاري كه از سويي صورت كاملا مادي و سودجويانه را مجسم مي‌كند، و از سويي عدم خبرويت را، زيرا مترجم توانا، مترجمي كه مترجم باشد، بايد هر يك جلد از كتاب عربي را به يك جلد فارسي برگرداند، يا حداكثر، در هر صد صفحه ده صفحه اضافه.