کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4678

صفحه 4678

20- العترة الطاهرة في الكتاب العزيز، اين كتاب تفسير گونه‌اي است شامل بيان مبادي فلسفه‌ي سياسي در اسلام، يعني متضمن شرح آياتي است از قرآن كريم كه درباره‌ي خاندان رسول «ص»، نازل شده است و دارندگان حق اولويت و مولويت را، به اوصاف، شناسانده است.

[صفحه 324]

21- الغدير، بقيه‌ي مجلدات چاپ نشده، كه به حدود 9 جلد مي‌رسد.

شهداء الفضيله

به خاطر اهميت خاص تربيتي اين كتاب، درباره‌ي آن، به سخني كوتاه مي‌پردازيم: «در اثر تعليمات علمي پيشوايان شيعه، شهادت و جانبازي در راه پايداري دين خدا و نجات جامعه‌هاي انساني رسميت ديني يافت و حفظ ناموس عدالت و دين بر حفظ جان عاريت مقدم شناخته شد. اين بود كه مصلحان شيعه مذهب از آغاز فعاليت،دست از جان خويش مي‌شستند. شايد نتوان در تاريخ شيعه، صفحه‌اي يافت كه بدون حادثه‌اي خونين تمام شده باشد. اين استقامت حيرتبار، امتياز ويژه‌ي شيعيان بود. و از اين راه، به جز افراد با ايمان و سربازان با حميت، علماي بزرگي را تقديم آستان شهادت كرد. آري، علماي شيعه، در اثر تعليمات زنده‌ي شيعي، تاريخ پر افتخار شهداي فضيلت را به وجود آوردند، و لازم بود طوماري از آن خونهاي پاك تهيه گردد. تا اينكه عالمي مجاهد و مصلحي غيور، كتاب تاريخ آن را نوشت، و صفحات «شهداء الفضيله» را در منظر اجتماع گرفت، و نشان داد كه قلمرو دانش نيز، با خون پاكمرداني رونق يافته است و تاريخ علم نيز سرفصلهايي خونين داشته است. علامه‌ي «اميني» پيش از به جريان در آوردن سيل خروشان «الغدير» به سوي پهنه‌هاي آرمانها و افكار و اعتقادات ملل اسلامي، كتاب «شهداء الفضيله» را به دست مجامع تربيتي امت اسلام داد، و روح هيجان ديني و از خود گذشتگي در راه حقايق آسماني را در آنان دميد.»

استاد محمد خليل الزين عاملي، مؤلف كتاب «تاريخ جبل عامل»، مقدمه‌اي مبسوط، در ده صفحه، بر «شهداء الفضيله» نوشته است، شامل شرحي از مراتب علمي

[صفحه 325]

مؤلف و چگونگي كار تحقيقي وي و خلاصه‌اي از زندگاني او و پدر و نيايش كه از عالمان و نيكان بوده‌اند. فشرده‌اي سخنان خليل الزين در مقدمه، اين است:

ما اگر بتوانيم- چونان مؤلف «شهداء الفضيل» - با روش نوين پژوهش، حوادث تاريخ اسلام را بررسي كنيم. حتما بي‌اعتمادي جوانان تحصيل كرده و محققان معاصر را نسبت به خيلي از مسائل تاريخي برطرف خواهيم كرد، و حقايق اساسي و حوادث راست را به قبول آنان خواهيم داد.

گروه بسياري از مورخان روي هوي و خوس و تعصبات اعتقادي، به نوشتن تاريخ دست زده‌اند، و در نتيجه، به روايت حوادثي كه پديده‌هاي واقعي تاريخ اسلام را پيش چشم ما بگذارد نپرداختند. اين شد كه گروهي در فرا گرفتن تاريخ اسلام به جانب خاورشناسان رو كردند. و اين زيانمان بس كه تاريخ ما را بيگانگان بنويسند. معلوم است كه آنان نيز بي‌آنكه احساس شود در تحقيقات خويش اعمال غرضهايي خواهند كرد … با اين همه، در ميان مورخان اسلامي، مردان مدقق با انصافي پيدا شده‌اند كه در كاوشهاي خود، جز حقايق ثابت بر افكار عرضه نمي‌كنند و مايه‌ي گمراهي عمومي نمي‌شوند، بلكه نشان دهنده‌ي تطور فكريي هستند كه در اعصار گذشته روي داده است. از جمله كتاب «شهداء الفضيله» از بهترين نمونه‌هاي آثار اين نويسندگان است كه الهام بخش ديگران خواهد گشت …