کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4747

صفحه 4747

من كنت مولاه فهذا علي مولاه‌

در بخش چهارم خطبه، پيامبر صلي اللَّه عليه و آله پس از مقدمه چيني‌هاي قبل و ذكر مقام خلافت و ولايتِ اميرالمؤمنين عليه‌السلام، براي آنكه تا آخر روزگار راه هر گونه شك و شبهه بسته باشد و در اين راه هر تلاشي در نطفه خنثي شود، آنچه بطور لساني فرموده بودند به صورت عملي انجام دادند.

ابتدا به اميرالمؤمنين عليه‌السلام كه بر فراز منبر كنارشان ايستاده بودند، فرمودند: «نزديكتر بيا». آن حضرت نزديكتر آمدند و پيامبر صلي اللَّه عليه و آله از پشت سر دو بازوي او را گرفتند. در اين هنگام اميرالمؤمنين عليه‌السلام دست خود را باز كردند تا دستهاي هر دو به سوي آسمان قرار گرفت.

سپس پيامبر صلي اللَّه عليه و آله اميرالمؤمنين عليه‌السلام را- كه يك پله پايين‌تر قرار داشت- از جا بلند كردند تا حدي كه پاهاي آن حضرت محاذي زانوهاي پيامبر صلي اللَّه عليه و آله قرار گرفت و مردم سفيدي زير بغل ايشان را ديدند كه تا آن روز ديده نشده بود. در اين حال فرمودند:

[صفحه 28]

مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِيٌّ مَوْلاهُ، اَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ.

هر كس من نسبت به او از خودش صاحب اختيارتر بوده‌ام اين علي هم نسبت به او صاحب اختيارتر است. خدايا دوست بدار هر كس علي را دوست بدارد، و دشمن بدار هر كس او را دشمن بدارد، و ياري كن هر كس او را ياري كند، و خوار كن هر كس او را خوار كند.

در اين قسمت از خطبه، نزول وحي درباره‌ي كمال دين با ولايت اميرالمؤمنين عليه‌السلام را اعلام نمودند كه بسيار احساس برانگيز بود. حضرت فرمودند: پروردگارا، تو هنگام روشن شدن اين مطلب و منصوب نمودن علي در اين روز، اين آيه را درباره‌ي او نازل كردي: «الْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لكُمُ الْإِسْلامَ ديناً». [5] «و مَنَ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي اْلآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ»، [6] «امروز دين شما را برايتان كامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام كردم و اسلام را بعنوان دين شما راضي شدم»، «هر كس ديني غير از اسلام انتخاب كند هرگز از او قبول نمي‌شود و در آخرت از زيانكاران خواهد بود». پروردگارا، تو شاهدي كه من ابلاغ نمودم.

دين خدا كامل شد

در بخش پنجم حضرت صريحاً فرمودند: «اي مردم، خداوند دين شما را با امامت او كامل نمود. پس هر كس اقتدا نكند به او و به كساني كه جانشين او از فرزندان من و از نسل او هستند تا روز قيامت و روز رفتن به پيشگاه خداوند عزوجل، چنين كساني اعمالشان در دنيا و آخرت از بين رفته و در آتش دائمي خواهند بود».