کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4810

صفحه 4810

پروردگارت دستور مي‌دهد علي بن ابي‌طالب را براي امت بعد از خود به خلافت نصب كني و اسرارت را به او بسپاري. او خليفه‌اي است كه زمام امور مردم و امتت را به دست مي‌گيرد؛ اگر از او اطاعت كنند سلامت مي‌مانند [17] و اگر عصيان وي كنند كافر مي‌شوند؛ آنان بزودي اين كار (سرپيچي از دستورات او) را انجام خواهند داد و اين همان فتنه‌اي است كه آيه‌هايي درباره‌ي آن آوردم.

خداي تعالي دستور مي‌دهد هر چه به تو آموخته به او بياموزي و از او بخواهي آنچه كه حفظش به تو سپرده شده و به وديعه داده شده حفظ كند؛ براستي كه او امين و مؤتمن است. اي محمد، من تو را از بندگانم بعنوان نبي انتخاب كردم و او را بعنوان وصي تو انتخاب نمودم.

پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم علي بن ابي‌طالب عليه‌السلام را نزد خويش خواند و آن روز و شبش را با وي خلوت نمود، و علم و حكمتي كه خداوند به او داده بود به علي وديعه داد و آنچه جبرئيل گفته بود به وي سپرد.

اصرار عايشه براي اطلاع از اسرار غدير

آن روز- كه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم با علي عليه‌السلام خلوت كرد- نوبت عايشه دختر ابوبكر بود. [18] عايشه به پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم گفت: يا رسول الله، امروز صحبت تو با علي به طول انجاميد!؟

پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به او توجهي نكرد و عايشه دوباره پرسيد: يا رسول الله، چرا در امري كه شايد برايم صلاح باشد نسبت به من توجهي نمي‌كني؟ [19].

[صفحه 52]

پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: راست مي‌گويي! امر صلاحي است براي كسي كه پروردگار او را به قبول و ايمان به آن سعادت دهد. من دستور داده شده‌ام تمام مردم را به سوي آن دعوت كنم، و اين امر را هنگامي خواهي فهميد كه آن را در بين مردم اعلام كنم.

عايشه گفت: يا رسول الله، چرا اينك آن را به من خبر نمي‌دهي تا زودتر به آن عمل كنم و آنچه را كه در آن صلاح است به دست آورم؟

پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم جواب داد: اينك به تو خبر مي‌دهم؛ اما تا هنگامي كه به اعلان عمومي آن بين مردم دستور داده شوم اين مطلب را در سينه‌ات حفظ كن. اگر آن را حفظ كني خداوند تو را در دنيا و آخرت حفظ خواهد كرد، و براي تو بخاطر سابق بودن در ايمان به خدا و رسولش فضيلتي خواهد بود. و اگر آن را ضايع كني و مراعاتي كه گفتم ترك كني به پروردگارت كافر شده‌اي، و اجرت از بين رفته، و امان خدا و رسولش از تو برداشته شده و از زيانكاران خواهي بود؛ و اين مطلب هيچ گاه به خدا و پيامبر ضرري نخواهد زد.