کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4825

صفحه 4825

اين صحيفه هماني بود كه هنگام مرگ عمر، اميرالمؤمنين عليه‌السلام بر سر جنازه‌ي كفن شده‌اش رفت و چنين آرزو كرد و فرمود: چقدر دوست دارم با صحيفه‌ي اين كفن پيچ شده به ملاقات پروردگارم بروم. [62].

سپس آن عده از خانه‌ي ابوبكر برخاستند و رفتند.

[صفحه 80]

سخنراني پيامبر درباره صحيفه ملعونه دوم

هنگام فجر، پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نماز صبح را به جماعت خواند و در محراب نشسته و ذكر گفت تا آفتاب طلوع كرد. پس از طلوع آفتاب حضرت رو به ابوعبيده جراح كرده فرمود: «خوشا به حال تو كه امين اين امت شده‌اي»!

سپس اين آيات را تلاوت فرمود: «فَوَيْلٌ لِلَّذينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْديهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَليلاً، فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ اَيْديهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ»، [63] «واي بر كساني كه نوشته‌اي را به دست خويش مي‌نويسند و سپس مي‌گويند: اين از سوي خداست، تا با آن مبلغ كمي به دست آورند. واي بر آنان از آنچه دستانشان مي‌نويسد و واي بر آنان از آنچه كسب مي‌كنند».

آنگاه فرمود: كساني كه در اين امت چنين نوشته‌اند شباهت دارند به آنان كه خدا مي‌فرمايد: «يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَ لايَسْتَخْفُونَ مِنَ اللهِ وَ هُوَ مَعَهُمْ اِذْ يُبَيِّتُونَ ما لايَرْضي مِنَ الْقَوْلِ وَ كانَ الله بِما يَعْمَلُونَ مُحيطاً»، [64] «از مردم مخفي مي‌كنند اما از خدا مخفي نمي‌كنند و خدا ناظر آنان است هنگامي كه شب را سحر مي‌كنند در سخني كه خدا راضي نيست، و خدا به آنچه انجام مي‌دهند احاطه دارد».

سپس فرمود: امروز گروهي در امت من تشكيل يافته‌اند كه در صحيفه نوشتنشان مانند سردمداران زمان جاهليت شده‌اند، كه صحيفه‌اي بر عليه ما نوشتند و در كعبه آويزان نمودند. [65] خداوند به آن

[صفحه 81]

عده امكانات مي‌دهد تا آنها و كساني را كه بعد از آنان مي‌آيند امتحان كند و انسانهاي خبيث و پاك را از هم جدا كند. اگر نبود كه خداوند به من دستور داده از آنها روي بر گردانم براي مقدّري كه مي‌خواهد به انجام برساند، هم اكنون آنان را پيش آورده و گردنشان را مي‌زدم. [66].