کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4829

صفحه 4829

توطئه منافقين براي بازگشت به مدينه

از سوي ديگر، ابوبكر و عمر و ابوعبيده در خلوت به اسامه و عده‌اي از اصحاب وي گفتند: «به كدام سو حركت مي‌كنيم و مدينه را خالي مي‌گذاريم؟ در حالي كه اكنون حساسترين زماني است كه به مدينه و حضور در آن نيازمنديم»! اسامه با تعجب پرسيد: براي چه؟

آنها جواب دادند: «آثار مرگ در چهره‌ي رسول الله هويداست. بخدا قسم اگر مدينه را خالي بگذاريم كارهايي اتفاق مي‌افتد كه اصلاح آنها ممكن نخواهد بود. [71] ما در مدينه مي‌مانيم تا ببينيم سرانجام پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم چه مي‌شود، و پس از آن راه شام پيش روي ماست و حركت مي‌كنيم».

با اين توطئه، سپاه اسامه به لشكرگاه نخست بازگشتند و در آنجا توقف نمودند. سپس شخصي را پنهاني به مدينه فرستادند تا درباره‌ي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم خبري به دست آورد.

[صفحه 88]

فرستاده‌ي آنان نزد عايشه آمد و از او پنهاني درباره‌ي حال پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم سؤال كرد. عايشه در پاسخ گفت: نزد ابوبكر و عمر و همراهانشان برو و به آنان بگو: «بيماري پيامبر شديدتر شده است. هيچكدامتان از محل خود حركت نكنيد و من خبرها را ساعت به ساعت به شما مي‌رسانم»!

بعد از آن بيماري حضرت شدت يافت، و عايشه صهيب [72] را صدا زد و گفت: نزد ابوبكر و عمر برو و به آنان خبر ده كه اميدي به زنده ماندن پيامبر نيست. به همين جهت تو و عمر و ابوعبيده و هر كس كه صلاح مي‌دانيد هر چه زودتر نزد ما آييد و ورود شما شبانه و مخفيانه باشد».

پس از آنكه صهيب خبر را آورد، آنها او را نزد اسامة بن زيد برده و خبر را به او نيز اعلام كردند و گفتند: «چگونه سزاوار است كه ما اينجا باشيم و از مشاهده‌ي پيامبر در اين ساعات محروم بمانيم»؟! و از اسامه اجازه‌ي ورود به مدينه را درخواست كردند.

اسامه به آنان اجازه داد و گفت كه هيچ كس نبايد از ورودتان به مدينه مطلع گردد. همچنين گفت: «اگر پيامبر شفا پيدا كرد به سپاه خود باز مي‌گرديد، و اگر از دنيا رفت به ما نيز خبر دهيد تا بين مردم باشيم».

با اين توطئه، ابوبكر و عمر و ابوعبيده شبانه وارد مدينه شدند، در حالي كه بيماري پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم شدت يافته بود. همين كه حال حضرت كمي بهبود يافت فرمود: امشب شر عظيمي وارد مدينه شده است! پرسيدند: يا رسول الله، آن شر چيست؟ حضرت فرمود: «از كساني كه در سپاه اسامه بودند چند نفر بازگشته‌اند كه با اين كار خود با امر من مخالفت كرده‌اند. بدانيد كه من از آنها به خدا پناه مي‌برم و بيزارم». سپس فرمود: «واي بر شما! سپاه اسامه را به حركت واداريد»، و بر اين مطلب تأكيد فرمود بطوري كه اين سخن بارها از سوي حضرت تكرار شد.