کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4982

صفحه 4982

نسبش به پيغمبران بزرگ مي پيوست ، و در آغوش زنان پاكدامن و پرهيزگار جهان ، آن دردانه عزيز، نوازش مي شد. در خانواده كهنسال و نجيب قريش ، عمويش ابوطالب افتخار پرستاريش را دريافته بود. و آن پيرمرد مهربان ، يگانه يادگار برادرش را همچون جان شيرين ، گرامي و عزيز مي داشت ، تا اندك اندك قدم در ميدان زندگي گذاشت و با جامعه آن روز، كه فاقد هرگونه فضيلت و اخلاق بودند بيشتر تماس پيدا كرد.

در آن وقت ، جهان در درياي آشوب غرق بود؛ و توده بشر به ويژه اعراب در آتش فساد و فجور مي سوختند. براي نخستين مرتبه كه آن فرشته رحمت ، اين نداي آسماني را كه (خداي يگانه را بپرستيد تا رستگار باشيد) به نيروي خدا در فضاي خاموش گيتي طنين انداز ساخت ، معلوم است كه اعراب جاهل و خونخوار صحرانشين با چه قيافه تلقيش كردند، زيرا اين كلمه از هر چيز تازه براي آنها تازه تر و از هر هولناكي هولناكتر مي نمود.

ولي روح پشتكار و استقامت ، كه بر بالاي سر پر شورش آشيانه داشت ، از سنگباران قوم و زبان بدگوي دشمن بترك آشيان خويش نگفت ، و همچنان بر اراده خود متكي بود؛ تا آنكه پايه اسلام را مانند كوه در جهان ، استوار و محكم كرد.

به روح پاك و تواناي محمد آفرين باد، كه بر آسمان فضايل درخشيدن گرفت ، و آثار انبياي گذشته را در پرتو خيره كننده خود پنهان و محو ساخت .

خداوندا! همي خواهيم كه در اين جهان به زير سايه پرچم محمد(ص ) به سر بريم ، و در آن جهان با وي همسايه باشيم ؛ و از آن آسايش و اطمينان كه جان او را نوازش مي دهد بهره مند گرديم ... (164)

راهنامه جاويد

آن چراغ راه كه فروزندگيش به تاريكي نگرايد،

آن درياي ژرف كه كسي به قعرش دست نيابد،

آن شعاع كه فروغش تاريك نگردد،

آن حقيقت كه هوادارانش بي مددگار نمانند، قرآن است .