کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4989

صفحه 4989

مالك را در خدمت اميرالمؤ منين (ع ) مقامي ارجمند و عزيز بود؛ بدان سان كه پس از مرگش گريست و فرمود: (مالك براي من چنان بود كه من براي رسول خدا بودم ). و باز مي فرمود: (مالك ! كيست كه چون مالك تواند بود؟ او بازوي من بود كه در مرز كشور مصر از دوشم بيفتاد؛ و در خاك نهان شد.)

اينك جملاتي چند از ترجمه فرماني (187) كه اميرالمؤ منين علي (ع ) هنگام اعزام او به مصر صادر فرموده است ، و جامعترين دستورات را براي حاكميت ديني در بر دارد، بازگو مي كنيم : -

عهدنامه مالك اشتر

ما در اين فرمان ، پيش از همه چيز، پسر حارث را به پرهيزگاري و اطاعت خداوند متعال وصيت مي كنيم ، و از او انتظار داريم كه در اجراي اوامر الهي دقيقه اي فروگذار نكند.

ما به او خاطرنشان مي كنيم كه سعادت هر دو جهان در گرو رضاي خداوند است ؛ آنچنانكه بي خشنودي خدا هيچ طاعت ، پسنديده و مقبول نخواهد افتاد.

فرماندار مصر موظف است كه از احكام مقدس اسلام با همه وسايلي كه در دست دارد طرفداري مي كند، تا در مقابل به ياري و نصرت ايزد متعال اميدوار باشد.

فرماندار مصر بايد ديو هوس و مشتهيات خود را همچون پارسايان ، پيوسته به زنجير زهد و عبادت مقهور و محبوس دارد. زيرا عفونت نفس ، آتشي است خاموش نشدني و فروزان ، كه اگر دمي انسان را غفلت زده بيند، ناگهان دوزخ آسا شعله ور گردد و خرمن سعادت و حيات او را خاكستر كند.

اي مالك ! براي روزگار سختي چه ذخيره اي بهتر از نيكوكاري مي تواني بگذارد؟ آيا كدام پس انداز، از عدل و داد براي ملوك و حكمرانها بهادارتر تواند بود؟

داني كه نفس پرهيزگار كدام است ؟ آنكه در تمام حوادث زندگي بر هوس خويش پاي گذارد و در داوري كاملا بي طرف و ميانه رو باشد.

اي مالك ! مهربان باش و رعيت را با چشمي پر عاطفه و سينه اي لبريز از محبت بنگر. زنهار! نكند اي چوپان كه در جامه شباني ، گرگي خونخوار باشي و در لابه لاي پنجه هاي لطيف ، چنگالهاي دلخراش و جانفرسا پنهان داري !