کتابخانه بالقرآن

بانک غدیر صفحه 4994

صفحه 4994

وجود علي (ع ) چون وجود عقل است كه هر چيز بايد بدو سنجيده شود؛ و ارج و قابليت هر پديده به پايگاه عالي او منتهي گردد؛ و او را تنها بايد به خود او و فروغ ذاتش شناخت . افكار تابنده و نوابغ بزرگ به وسيله او شناخته مي شوند؛ و هر فضيلت و انديشه و مكتب ، با فضائل و انديشه ها و مكتب جاويد علي به سنجش در مي آيد؛ تا در حدود شرف و گوهر خود با اين مقياس نهايي عظمتها، ارزيابي گردد.

آيا با كدام گفتار و افكار، شخصيتي را مي توان سنجيد كه به احتمال اينكه كودكي در كنار بيابانهاي يمامه گرسنه باشد، از غذا چشم مي پوشد و به اميد اينكه كنيزكي خرسند به خانه باز گردد، در بحران گرفتاريهاي روزانه اش همه گونه تلاش مي كند. شب ها، آذوقه كش يتيمان ، و روزها، سد مستحكم و نگهبان حقوق ضعيفان است . نه پيرزني در گوشه كلبه تاريك خود از نظر محبت آميز او دور مي ماند؛ و نه جوان بي ادبي كه به ناموس مسلمين چشم مي دوزد، از نوازش سيلي محكمش رهايي مي يابد...

شب همه شب با چشم بيدار و سيلاب اشك با آفريدگار هستيها به راز و نياز به پا مي ايستد و با زمزمه هاي مقدسي كه از درون قلب سراپا حقيقتش بيرون مي آيد، نغمه خداپرستي و شور ذكر و تسبيح را در تار و پود كائنات مي افكند و روز با وجدان بيدار خود به رفع آلام و ناراحتيهاي انسان و آموزش و پرورش افكار توجه مي كند و نسبت به ناچيزترين حق هر كس دقيق است و از صيانت آن نمي گذرد.

شعله اي اين همه ممتد؟! زيستني سرچشمه اين همه فضايل ؟! روحي اين گونه درياسان و طوفان خيز؟! مغزي هماره منور و كانون اشراق ؛ دلي مبداء ارتباط مستقيم با عاليترين مبادي وجود؛ عواطفي كه جز محبت به انسان و اعتقاد به ارزش انسان آميزه اي ندارد، چشمي كه به كائنات با نظر فروتني و تواضع در برابر آفريدگار آنها نگاه كرده تا زواياي اسرارآميزشان را مي بيند؛ دستي كه گاهي در قبضه شمشير فشرده مي شود و گاهي بر سر اطفال يتيم گشاده مي گردد؛ ديدي كه تمام پديده هاي هستي در شعاع نافذش مجسم است ؛ و خلاصه انساني كه جهان است بلكه جهاني است به صورت انسان .

يعني علي بن ابيطالب (ع )، سرچشمه دانش و دادگري ، پرهيزگاري و دلاوري ، پاكدامني و آزادگي ، دانايي و سخنوري ، نيرومندي و پارسايي ، بخشش و فداكاري ، رادمردي و از خود گذشتگي ، آموزش و پرورش و اصلاح و نجات بخشي .

اين شخصيت ، اين انسان ، كه آيينه صفات خداوندي است ، به هيچ معرفي جز نشان دادن شخصيتش با بيان ارزشهايي كه خدا و رسول برايش بيان كرده اند، نيازمند نيست .

علي (ع ) موجودي است كه وصف بزرگي و عظمتش از افق توانايي بشر خارج است و فكر محدود انساني حقيقت بي منتهاي او را درك نخواهد كرد و به گفته فردوسي : (در انديشه سخته كي گنجد او!)

علي (ع ) اقيانوس بيكرانه اي است كه دست يافتن بر اعماق ذخاير و گنجينه هاي فضيلت و دانشش ، كار هيچ شناور و غواصي نيست ؛ و پي بردن به اندازه و قدرش را هيچ گونه پيمانه و وسيله سنجشي نه .

در عين حال ما بايد بكوشيم كه در پيمودن راه زندگي ، اين انسان مقدس را كه همه دقايق عمرش را با درخشانترين برنامه به پايان برده است درست بشناسيم ، تا او و طرز انديشه و كار او در روان ما تجسم يابد؛ و ما را داريم به پيروي و اقتداي به او وادار كند، و فضايلش براي ما منشاء توليد فضايل باشد.

از اين رو، در اينجا مي خواهيم به سوي اين اقيانوس ، به وسايلي گوناگون راه يابيم . و در پي بردن به اين موجود شگفت انگيز از نيروي فكري ديگران استمداد جوييم و به وسيله رشته هاي تابنده افكار با اين خاور تابناك بيشتر آشنا شويم . در اينجا به ويژه نظر ما متوجه طبقه جوان تحصيلكرده است كه با گفتار و افكار گوناگون سر و كار دارند.