- مقدمه 1
- حدیث دار 4
- حدیث منزلت 6
- اشاره 9
- حدیث غدیر 9
- آیه تبلیغ و مسأله ولایت 11
- اکمال دین با ولایت 14
- پیام راهبردی حدیث غدیر 17
- کتمان حق و تحریف تاریخ 18
- دسیسه تاریخ نگاری 21
- تحریف داستان بُریده 22
- ولایت از دیدگاه قرآن 24
- مفهوم مولا و ولایت 28
- ولای محبت و ولای حاکمیت 31
- اشکالات بیاساس 32
- دلیل دیگر از قرآن درباره ولایت 33
- ولایت «اولیالأمر» در قرآن 35
- حدیث متواتر ثقلین 38
- مغالطهای دیگر 39
حدیث دار
«حدیث دار»، نخستین روایت درباره ولایت است که در منابع تاریخی و روایی سنی و شیعه به ثبت رسیده است.
خلاصه روایت: هنگامی که آیه وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَکَ اْلأَقْرَبِینَ نازل شد، به دستور پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرزندان عبدالمطلب- که چهل یا چهل و پنج نفر بودند- به خانه ابوطالب فراخوانده شدند. غذایی برای آنان فراهم شد، پس از صرف غذا، همین که پیامبر خواست لب به سخن بگشاید، ابولهب مجلس را بر هم زد و آن جمع پراکنده شدند. روز دوم دوباره آن جمع را دعوت و از آنان پذیرایی کردند. آنگاه پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: ای فرزندان عبدالمطلب، خداوند مرا برای تمام مردم به پیامبری برانگیخت و برای شما به طور خاص و امر فرمود:
«خویشاوندان نزدیک خود را انذار کن». اینک، من شما را به دو کلمه- که بر زبان آسان و در ترازوی عمل سنگین است- فرا می‌خوانم و آن گواهی به یگانگی خداوند و رسالت من است. حال کدام یک از شما به این امر پاسخ