چرا شیعه شدم؟ صفحه 50

ص:53

مراد به مولا، اولی به تصرف است که ((مقام امامت و خلافت )) می باشد

و از جمله قرائن عقلیه، این است که بر هیچ عاقلی مخفی نیست که با خصوصیات واقعه غدیر خم که زیاده از صد هزار، عدد مسلمین بوده است و متفرق بودند واقلا اول و آخر آنها زیاده از چهار فرسخ بوده امر رسول خدا( صلّی اللّه علیه و آله ) که همه را جمع نمایند خصوص در وقت ظهر و در عین شدت گرما که مردم عباهای خود را به پاهای خود پیچیدند و ردا را بر سر خود افکندند تا بتوانند شدت گرما را تحمل و توقف نمایند پس منبری از سنگ و جهاز شتر ترتیب دهند و نیز نزول قافله در مکانی که هیچ وقت معهود نبوده و بردن رسول خدا( صلّی اللّه علیه و آله ) حضرت امیر( علیه السّلام ) را همراه خود بالای منبر و بلند نمودن او را به طوری که همه جمعیت او را ببینند و فرمودن اینکه : ((الست اولی بکم من انفسکم )) و پس از جواب بلی ، فرمودند: ((فلیبلغ الشاهد الغائب به ان من کنت مولاه فعلی مولاه )) یعنی حاضرین به غایبین برسانند که هر که من مولای اویم پس علی مولای اوست و بعد از آن دعا فرمودند: ((اللهم وال من والاه و عاد من عاداه)

این همه قرائن عقلیه دلیل واضحند که مقصود رسول خدا( صلّی اللّه علیه و آله ) به جز، نصب نمودن علی بن ابیطالب ( علیه السّلام ) به امامت و خلافت نبوده و از شخص عاقل این همه تکلفات صادر نمی شود در بیان امری که واضح است و معقول نیست که این عده را جمع فرماید که فقط به مردم بگویند هر که من دوست او هستم فلانی هم دوست اوست

مگر رسول الله (صل الله علیه واله ) نفرمودند علی (علیه السلام )اولی الامر و صاحب اختیارامت است