غدیر در سیره امام حسین علیه السلام صفحه 39

منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل علیهم السلام(فارسی)، ج 2، ص: 674

کرامات پس از شهادت حضرت

أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ

نیز شنیده شد که میفرمود:

أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ الی آخره. زید بن ارقم میگفت: یا ابن رسول اللَّه! تعجب سر بریده تو از همه بیشتر است. زندگانی حضرت امام حسین(ع)، ترجمه بحار الأنوار ،ص:282

وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا...

در روایت دیگری مینگارد: هنگامی که سر مقدس امام حسین را بر فراز درخت زدند شنیدند که میفرمود: وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا الی آخره نیز در دمشق صوت آن حضرت را شنیدند میفرمود:

لا قوه الا باللَّه

زندگانی حضرت امام حسین(ع)، ترجمه بحار الأنوار ،ص:282

إِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ

ابو مخنف از شعبی نقل میکند که گفت: هنگامی که سر مبارک امام حسین علیه السلام را در کوفه در محل صرافها بدار زدند آن سر مقدس تنحنح کرد و سوره کهف را تلاوت کرد، تا آنجا که میفرماید: إِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ

الی آخره. زندگانی حضرت امام حسین(ع)، ترجمه بحار الأنوار ،ص:282

استشمام بوی خوشی از سر مقدس حضرت

ابو مخنف در روایت دیگری میگوید: موقعی که سر مبارک امام حسین را نزد یزید پلید آوردند یک بوی خوشی از آن سر مقدس استشمام می شد که از هر بوئی بهتر بود. وقتی آن شتری که سر امام به پشت آن حمل میشد نحر گردید گوشت آن از صبر (عصاره یکنوع گیاهی است) تلخ تر بود. زندگانی حضرت امام حسین(ع)، ترجمه بحار الأنوار ،ص:282

کوری در اثرحضور در لشکردشمنان

روایت 1 در کتاب: مناقب (همان روایتی را نقل میکند که در اوایل بخش- 39- گذشت و این شعر را مینگارد: (أ ترجو امه قتلت حسینا الی آخره) مؤلف گوید: سید بن طاوس و ابن شهر آشوب از عبد اللَّه بن رباح قاضی نقل میکنند که گفت: من شخص کوری را دیدم که در موقع قتل امام حسین حضور داشته بود. وقتی از علت کور شدن وی جویا شدند گفت: من دهمین نفری بودم که در وقت قتل حسین حضور داشتم. ولی من نیزه ای بکار نبردم و شمشیری نزدم و تیری نینداختم.