حضرت مهدی عج آخرین وارث غدیر صفحه 544

1 . ملاقات با اراده امام زمان وبا صلاحدید امام زمان علیه السلام است وشخص ملاقات کننده خود اراده ای در ملاقات ندارد به این معنا که زمان مکان مدت وتعداد دفعات ملاقات به دست امام زمان است نه شخص ملاقات کننده در این نوع از ملاقاتها ودیدارها شخص نمیتواند با اراده خود ملاقات را تکرار کند یا مثلا بگوید من فلان روز با حضرت دیدار خواهم کرد این نوع ملاقات صحیح است ومعتبر وبرای بسیاری از بزرگان وعرفا وعلما اتفاق افتاده است وداستان آنها را علمای بزرگی همچون علامه مجلسی در بحار الانوار و میرزای نوری در نجم الثاقب وشیخ صدوق در کمال الدین و.. نقل کرده اند.

البته این نکته قابل توجه است در مورد ملاقاتهاییکه برای برخی از بزرگان اتفاق افتاده معمولا از اظهار آن خود داری می کنند و یا مامور به کتمان می باشند وبرای هر کسی هم بیان نمیکنند

آن که را اسرار حق آموختند مهر کردند ودهانش دوختند.

وغالبا یا بعد از مرگشان توسط نزدیکان مشخص میشود ویا شاگردان نزدیک آنها مطلع میشوند اما روشن است کسی که ملاقات خود را در ملاء عام اعلام می کند واین امر معنوی را طعمه مقاصد مادی میکند مورد اتهام است.

2 . اما این که ملاقات با امام زمان علیه السلام با اراده واختیار شخص ملاقات کننده صورت گیرد واستمرار داشته باشد به این معنا که شخص هر زمان که بخواهد میتواند به محضر حضرت مشرف شود وحضرت را ملاقات کند ، مردود است وطبق توقیع امام زمان علیه السلام به علی بن محمد سمری آخرین نایب حضرت در غیبت صغری کذاب است: