غدیر در سیره امام حسن مجتبی (علیه السلام) صفحه 119

فرجام امامان راستین

فرجام امامان راستین

جناده گوید: در روزهای واپسین عمر امام مجتبی علیه السلام خدمت آن حضرت رسیدم، سم بشدّت آن بزرگوار را می آزرد، عرض کردم چرا خود را معالجه نمی کنید؟ فرمود: «إنّا للهِ وإنّا إلیه راجعون» (4) سپس به سوی من نگاهی کرد و فرمود:

«وَاللهِ لَقَدْ عَهِدَ إلَیْنا رَسُولُ اللهِ صلّی الله علیه وآله إنَّ هَذا الأمْرَ یَمْلِکُهُ إثنا عَشَرَ إماماً مِنْ وُلدِ عَلِیٍّ وَفاطِمَهَ، ما مِنّا إلاّ مَسْمُومٌ أَوْ مَقْتُولٌ.»

«سوگند به خداوند که رسول خدا بما وعده نمود: امامت و وصایت بعد از او را دوازده نفر بدست می گیرند، یازده نفر آنان از فرزندان علی و فاطمه سلام الله علیها هستند و اینان در فرجام کار، در راه خدا یا مسموم و یا کشته می شوند.»(12)

شیعیان کیستند و دوستان کدامند؟

شیعیان کیستند و دوستان کدامند؟

قال له رجل: «یابن رسول الله إنّی من شیعتکم» فقال الحسن علیه السلام

«یا عَبْدَ اللهِ إنْ کُنْتَ لَنا فِی أَوامِرِنا وَزَواجِرِنا مُطیعاً فَقَدْ صَدَقْتَ، وَإنْ کُنْتَ بِخِلافِ ذلِکَ فَلا تَزِدْ فِی ذُنُوبِکَ بِدَعْواکَ مَرْتَبَهً شَریفَهً لَسْتَ مِنْ أَهْلِها، لا تَقُلْ أَنَا مِنْ شِیعَتِکُمْ ولکِنْ قُلْ أَنَا مِنْ مُوالِیکُِمْ وَمُحِبِّیکُمْ وَمُعادِی أَعْدائِکُمْ وَأَنتَ فِی خَیْر وَإلی خَیْر.»

مردی خطاب به امام حسن علیه السلام گفت: «ای پسر رسول خدا من شیعه شما هستم.» امام علیه السلام فرمود:«ای بنده خدا، اگر در انجام واجبات و خودداری از محرمات (گناهان) پیرو ما هستی و تبعیت می کنی که راست می گویی، و چنانچه اینگونه نیستی، با این ادّعای دروغ بر گناهان خود افزودی; زیرا شیعه و پیرو ما از مقام والا و بلندی برخوردار است و تو اهل آن نیستی، مگو که من شیعه تو هستم، بلکه بگو من از دوستان و هواداران و نیز از بدخواهان دشمنان شمایم، در این صورت تو در خیر و نیکی بسر می بری و در مسیر خیر خواهی قرار داری.»(13)