غدیر در سیره امام حسن مجتبی (علیه السلام) صفحه 131

بدانید که حکومت اسلامی بر بنی امیّه حرام است ، ولی چنانچه حکومت دست معاویه بیفتد؛ چون شماها را مخالف حکومتش بداند کمترین ترحّمی روا نمی دارد، بلکه با شدیدترین شکنجه ها آزارتان می دهد و نابودتان می کند.

سپس عدّه بسیاری از مردم دنیاپرست و بی وفای کوفه ، نامه های متعدّدی برای معاویه به این مضمون فرستادند:

اگر مایل باشی ، حسن بن علیّ را دست گیر نموده و برایت می فرستیم ؛ و چون رضایت و خوشنودی معاویه را آگاه شدند، بر محلّ سکونت و استراحت آن امام مظلوم سلام اللّه علیه حمله کردند؛ و به وسیله شمشیر جراحاتی بر بدن مقدّس آن حضرت وارد آوردند.

بعد از این حادثه دلخراش ، حضرت به ناچار نامه ای برای معاویه به این مضمون نوشت :

با این که از جدّم رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: خلافت و حکومت بر خاندان بنی امیّه حرام است ، امّا با چنین وضعیّت و موقعیّتی که پیش آمده است ، به ناچار با شرایطی برای صلح آماده هستم ؛ و آن را بر این اوضاع ترجیح می دهم . الخرایج و الجرایح : ج 2، ص 576، ح 4.

شکایت حضرت

خطبته علیه السلام لما وقع الصلح

یا اهل العراق ! انه سخی بنفسی عنکم ثلاث : قتلکم ابی و طعنکم ایای و انتها بکم متاعی

خطبه آن حضرت بعد از انجام صلح

ای اهل عراق ! من سه چیز را از شما خرده می گیرم : کشتن پدرم ، و ضربه زدن به من ، و غارت اموالم را.