غدیر در سیره امام حسن مجتبی (علیه السلام) صفحه 24

تجمّلت تبغّلت و ان عشت تفیّلت لک التّسع من الثّمن و بالکلّ تملّکت

مقصود شاعر آن است که آنچه از عایشه به وجود آمد بعد از وفات پیغمبر، مرضی خالق و مشکور خلایق و نسبت به حال وی لایق نبود. عجب سری است که عایشه و حفصه پدران خود را آنجا دفن کردند و فرزندان مصطفی و مرتضی و فاطمه زهرا [علیهم السلام] را از آن منع نمایند. اما فرزندان رسول را از آن چه زیان و چه نقصان؟

اخلاق رضیه و مکارم مرضیه امام حسن- علیه السلام- بیش از آن است که استیفای آن توان نمود، بدین چند بیت اختصار می رود، بیت:

اگر عمری بیارایم سخن را نشاید نظم من نعت حسن را

سخن گیرم که جز در عدن نیست سزای وصف اخلاق حسن نیست

سخن گر بگذرد از چرخ اخضر هنوز از وصف او باشد فروتر

دو گیتی را وجودش زیب و زین است نظیر او اگر جویی حسین است آثار احمدی، استرآبادی ،ص:488

امام حسن علیه السلام هنگام صلح بامعاویه

غدیر درسیره امام حسن علیه السلام ازامام جعفر صادق علیه السلام چنین روایت شده است: امام حسن علیه السلام هنگامی که می خواست با معاویه صلح کند، به او فرمود: امت مسلمان از پیامبر صلی الله علیه وآله شنیدند که در باره پدرم فرمود: «انه منی بمنزله هارون من موسی »همچنین دیدند که پیامبر صلی الله علیه وآله وی را در غدیرخم به عنوان امام نصب فرمود.

امالی شیخ صدوق، ج 2، ص 171.

احتجاج امام حسن علیه السّلام در حضور معاویه درحقانیت صاحب غدیر