غدیر در سیره امام حسن مجتبی (علیه السلام) صفحه 68

و نیز پیغمبر فرمود حسنین دو سید جوانان اهل بهشت هستند قرآن شریف هم بعصمت و طهارت حسنین علیهما السّلام شهادت داده و در آیه شریفه آمده: إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً و ما در گذشته در باره این آیه مبارکه بتفصیل بحث کرده ایم.

زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام / ترجمه إعلام الوری، متن، ص: 301-302

حدیث حبابه والبیه

حدیث حبابه والبیه

از جمله دلائل بر امامت حضرت مجتبی علیه السّلام حدیث حبابه والبیه است شیخ صدوق رضوان اللَّه علیه بسند خود از عبد الکریم بن عمرو خثعمی روایت کرده که حبابه والبیه گفت من در شرطه الخمیس خدمت علی علیه السّلام رسیدم و همواره در دنبال آن جناب حرکت می کردم تا آنگاه که در میدان جلو مسجد نشست.

عرض کردم یا امیر المؤمنین دلائل امامت و معرفت امام چیست؟ فرمود: آن سنگریزه را بمن بدهید، من او را خدمت حضرت بردم و امام علیه السّلام انگشتری که در دست داشت بر او فرود آورد و اثر خاتم در او نمایان شد، پس از آن فرمود: هر گاه کسی مدعی مقام امامت شد و توانست مانند من خاتمش را بر این سنگ فرود آورد وی امام مفترض الطاعه است و امام هر چه اراده کند در نزد او حاضر است.

حبابه گوید: پس از اینکه امیر المؤمنین علیه السّلام از دنیا رفتند من نزد حسن بن علی رفتم و او در جای پدرش نشسته بود و مردم از وی مسائلی را می پرسیدند امام حسن فرمودند: یا حبابه، عرض کردم: بلی ای مولای من فرمود: آنچه را که با خود داری بمن بده من سنگریزه را خدمت آن جناب دادم و او با خاتم شریفش او را منقوش کرد.