غدیر در سیره امام حسن مجتبی (علیه السلام) صفحه 74

بیان فضائل امام حسن علیه السلام

فضائل امام حسن(ع) ازمنظر حضرت محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلّم

احمد بن حنبل در مسندش به سند خود روایت کرده که: پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلّم دست حسن و حسین را گرفت و فرمود:

«من احبّنی و احبّ هذین و اباهما و امّهما کان معی فی درجتی یوم القیامه»

«1».

هر کس مرا دوست بدارد، و این دو و پدر و مادرشان را نیز دوست بدارد، روز قیامت با من در یک درجه خواهد بود.

شافعی ابن مغازلی در کتابش به سند خود از «جابر بن عبد اللَّه انصاری» روایت کرده که گفت: روزی رسول خدا در عرفات به علی (علیه السلام) فرمود: ای علی نزدیک من آی، (فرمود):

«خلقت انا و انت من شجره فأنا اصلها و انت فرعها و الحسن و الحسین اغصانها فمن تعلّق بغصن منها ادخله اللَّه الجنّه»

«2».

من و تو از یک درخت خلق شده ایم پس من ریشه آن درختم و تو فرع آن و حسن و حسین شاخه های آن هستند، هر کس به شاخه ای از آن چنگ بزند، خداوند او را وارد بهشت می کند.

و نیز ابن مغازلی در کتاب «المناقب» به سند خود از «عبد اللَّه بن عباس» روایت کرده که گفت: از پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلّم از کلماتی سؤال شد که آدم از پروردگارش گرفت و به جهت آن توبه اش قبول گردید فرمود:

«سأله بحقّ محمّد و علیّ و فاطمه و الحسن و الحسین الا تبت علی فتاب اللَّه علیه انّه هو التّوّاب الرّحیم» «3».