- غصب منصب های صاحب غدیر 1
- منصب تشریع 1
- علل شهادت امیر المومنین علیه السلام 1
- کوچک کردن منزلت امیر المومنین علیه السلام 11
- فدک ملک زهرای مرضیه سلام الله علیها 14
- بیت المال 14
- سرنوشت اموال بیت المال در زمان عثمان 15
- سقیفه و زمینه سازی سقیفه نشینان 17
- زنده کردن تعصبات جاهلیت در اقوم و قبائل 17
- بنیانگذاران سقیفه 17
- ناکثین ،قاسطین ،مارقین مولود سقیفه 18
- حرمت شکنی 20
- اشاره 20
- ترور حضرت 20
- حمله به بیت وحی 22
- هجوم و آتش زدن در خانه امیر المؤمنین علیه السّلام 22
- شهادت حضرت محسن علیه السلام 23
- زدن حضرت زهرا علیها السّلام 23
- تبعید اباذر 24
- کشتن عبدالله بن مسعود 26
- لگد مال کردن عماریاسر 27
- شخصیت سعد بن عباده 28
- حمله به سعد بن عباده در سقیفه 28
- سعد بن عباده 28
- عاقبت سعد بن عباده 30
- اساس فجور را پایه گذاری نمودند 31
- آوردن منافقین برسر کار 32
- ایجاد حرص دنیا 33
- انگیزه های دشمنی 34
- دین را به بازیچه گرفتند 34
- حسادت 35
- بدر،خیبر،حنین 36
- کینه 36
- خبر دادن پیامبرصلی الله علیه وآله از کینه 37
- کلام حضرت زهرا سلام الله علیها در مورد کینه 38
- از زبان امام سجاد علیه السلام 38
- از زبان امام هشتم علیه السلام 38
- خبر دادن جبرییل 39
- کینه از زبان یزید ملعون 42
- اشاره 44
- دشمنی با علی دشمنی خدا و پیامبر او است 44
- دشمنی با علی، دشمنی با خدا و پیامبرش است 46
- بَدا به حال دشمنان علی! 47
- خشم گرفتن خدا بر دشمنان علی 47
- خشم گرفتن پیامبر بر دشمنان علی 48
- نفرین پیامبر بر دشمنی ورزان به علی 53
- حسادت به علی، حسادت به پیامبر است 56
- هشدار خداوند درباره آزردن علی 56
- دشمنان حضرت 58
- حفصه 58
- عایشه 58
- بنی امیه 63
- غنی 64
- بنی اود 65
- باهله 67
- زمزمه «حسبنا کتاب اللَّه» 70
- از بین بردن ثقلین 70
- منع از تفسیر قرآن 71
- ممانعت از نقل حدیث 72
- منع فضائل مولا 75
- تحریف فضائل مولا 76
- جعل مناقب در فضیلت صحابه 77
- جعل مناقب در فضیلت عثمان 77
- شدت عمل نسبت به شیعیان 78
- تاریخ شهادت 79
- مظلومیت 80
- کینه و عداوت به حضرت ،حتی بعد از شهادت 80
- خبر دادن پیامبر از مظلومیت مولا 81
- در معراج 81
- آخرین لحظات عمر 82
- عهد گرفتن از علی علیه السلام 83
- در بستر بیماری 84
- شکوه های حضرت 85
- شکوه از قریش 85
- مظلومیت در بین یاران 86
- شکوه به مردی در مدینه 87
- شکوه از مردم 87
- دعای آن حضرت در شکایت ایشان از قومش، در شب شهادتش 88
- دعای آن حضرت در شکایت ایشان از قومش، قبل از شهادتش 88
- شباهت درمظلومیت به انبیاء 89
- نامه سرزنش آمیز معاویه 91
- از زبان خود حضرت 91
- مظلومیت در کلام معصومین 91
- ظلمهای وارده بر مولا 91
- از زبان امام باقر علیه السلام 92
- عدم جریمه از قنفذ 92
- در بیان حضرت رضا علیه السلام 93
- در بیان امام هادی علیه السلام 94
- مظلومیت مضاعف 94
- مظلومیت به نقل از تاریخ 96
- چهره های سقیفه در برابر غدیر 96
- مظلومیت آن حضرت هنگام دفن فاطمه علیها السلام 97
- هجوم به خانه مولا 98
- احراق بیت 99
- مظلومیت در مجالس انصار 101
- ماجرای شوری 102
- دربیان ابوذر 102
- مظلومیت در کلام محدث قمی رحمه الله 105
- خبر دادن از شهادت 107
- وقایع شهادت 107
- خبر پیامبر به شهادت مولا در خطبه شعبانیه 107
- مظلومیت در کلام شعرا 107
- خبر دادن مولا از شهادت خود 109
- خبر دادن به عالم یهودی 109
- در روز 13 ماه رمضان 109
- در شب 19 ماه رمضان 110
- وقائع قبل از شهادت 111
- ابن ملجم وارد کوفه می شود 111
- وقائع قبل از شهادت از زبان ام کلثوم 113
- وقائع از خانه تا مسجد 114
- وقائع داخل مسجد 116
- ورود امام حسن علیه السلام به مسجد 116
- اذان آخر مولا 118
- بیدار نمودن ابن ملجم 118
- ضربه بر فرق مولا 119
- گفتار حضرت بعد از ضربت خوردن 120
- فزت و ربّ الکعبه 120
- معرفی قاتل 120
- محقق شدن وعده خدا و رسول خدا 120
- وصایای حضرت 121
- وصیت به امام حسن علیه السلام در مورد دفن 121
- وقائع در عالم، هنگام ضربت خوردن مولا 121
- در زمین و دریا و آسمان 121
- ندای جبرئیل 121
- آخرین وصایا 122
- وصیّت امیر المؤمنین علیه السّلام و شاهدان 122
- معرفی ائمه علیهم السّلام و سپردن ودایع امامت 122
- متن وصیّتنامه امیر المؤمنین علیه السّلام 123
- کلام امیر المؤمنین علیه السّلام در باره ابن ملجم 123
- صله رحم، ایتام، قرآن، همسایگان 124
- تقوی، اسلام، اتحاد بر حق، اصلاح 124
- فرزندان پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و اصحاب آن حضرت 125
- حج، نماز، زکات، روزه، فقراء، جهاد 125
- خداحافظی امیر المؤمنین علیه السّلام 126
- زنان، امر به معروف، نیکی به یک دیگر 126
- سوگواری خضر نبی در شهادت مولا علی علیه السلام 127
- اشقی الاخرین 129
- برخورد با قاتل 129
- قاتل 129
- قصاص قاتل 130
- عذاب دنیوی قاتل 132
علل شهادت امیر المومنین علیه السلام
غصب منصب های صاحب غدیر
منصب تشریع
پیامبر صلی الله علیه وآله منصب تشریع را در غدیر خم برای امیرالمومنین علیه السلام قرار دادوفرمود:
ألا إن الحلال والحرام أکثر من أن أحصیهما وأعرفهما فآمر بالحلال وأنهی عن الحرام فی مقام واحد، فأمرت أن آخذ البیعه منکم والصفقه لکم بقبول ما جئت به عن الله عز وجل فی علی أمیرالمؤمنین والأوصیاء من بعده الذین هم منی ومنه إمامه فیهم قائمه، خاتمها المهدی إلی یوم یلقی الله الذی یقدر ویقضی.
معاشر الناس، وکل حلال دللتکم علیه وکل حرام نهیتکم عنه فإنی لم أرجع عن ذلک ولم أبدل. ألا فاذکروا ذلک واحفظوه وتواصوا به، ولاتبدلوه ولاتغیروه.
ألا وإنی أجدد القول: ألا فأقیموا الصلاه وآتوا الزکاه وأمروا بالمعروف وانهوا عن المنکر.
ألا وإن رأس الأمر بالمعروف أن تنتهوا إلی قولی وتبلغوه من لم یحضر وتأمروه بقبوله عنی وتنهوه عن مخالفته، فإنه أمر من الله عز وجل ومنی. ولا أمر بمعروف ولا نهی عن منکر إلا مع إمام معصوم.
بدانید که حلال و حرام بیش از آن است که من همه ی آنها را بشمارم و معرفی کنم و بتوانم در یک مجلس به همه ی حلالها دستور دهم و از همه ی حرامها نهی کنم. پس مأمورم که از شما بیعت بگیرم و با شما دست بدهم بر اینکه قبول کنید آنچه از طرف خداوند عزوجل درباره ی امیرالمؤمنین علی و جانشینان بعد از او آورده ام که آنان از نسل من و اویند، (و آن موضوع) امامتی است که فقط در آنها بپا خواهد بود، و آخر ایشان مهدی است تا روزی که خدای مدبر قضا و قدر را ملاقات کند.
ای مردم، هر حلالی که شما را بدان راهنمایی کردم و هر حرامی که شما را از آن نهی نمودم، هرگز از آنها بر نگشته ام و تغییر نداده ام. این مطلب را داشته باشید و آن را حفظ کنید و به یکدیگر سفارش کنید، و آن را تبدیل نکنید و تغییر ندهید.
من سخن خود را تکرار می کنم: نماز را بپا دارید و زکات را بپردازید و به کار نیک امر کنید و از منکرات نهی نمائید.
بدانید که بالاترین امر به معروف آنست که سخن مرا بفهمید و آن را به کسانی که حاضر نیستند برسانید و او را از طرف من به قبولش امر کنید و از مخالفتش نهی نمائید، چرا که این دستوری از جانب خداوند عزوجل و از نزد من است،و هیچ امر به معروف و نهی از منکری نمی شود مگر با امام معصوم. (1)
سقیفه نشینان از کلام پیامبر تخلف کردند تا اینکه بعد از بیست و پنج سال امیرالمومنین علیه السلام بدعت های آنها را بر می شمارند:
سلیم بن قیس هلالی گوید: امیر مؤمنان علیه السّلام خطبه ای ایراد فرمود بدین ترتیب که پس از حمد و ثنای الهی درود بر پیغمبر صلی الله علیه وآله فرستاد سپس فرمود:
آگاه باشید که آنچه بیشتر از آن بر شما بیمناکم دو خصلت است: پیروی از هوای نفس و آرزوی دراز، اما پیروی از هوای نفس شخص را از حق باز دارد، و اما آرزوی دراز آخرت را بدست فراموشی سپارد، آگاه باشید که همانا دنیا پشت کنان کوچ کرده، و آخرت روی کنان (بسوی شما) روی نموده، و برای هر یک از این دو فرزندان (و علاقه مندانی) است، شما از فرزندان (و علاقه مندان) آخرت باشید و از فرزندان دنیا نباشید، زیرا که امروزه روز عمل است و حسابی در کار نیست، و فردای قیامت روز حساب است و عملی در کار نیست، و جز این نیست که آغاز وقوع فتنه ها و آشوبها از هواهای نفسانی پیروی شده و احکامی است که بدعتگزاری شده و در آنها با حکم خدا مخالفت شود و مردانی در آنها بجای مردان دیگر سرپرستی آن احکام را بعهده گیرند.