شهادت امیرالمومنین علی علیه السلام،صاحب غدیر صفحه 121

هذا ما وعدنا اللّه و رسوله.

این همان وعده است که خدا و رسول صلّی اللّه علیه و آله و سلم به من داده اند.

منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل علیهم السلام(فارسی)، ج 1، ص: 424

وقائع در عالم، هنگام ضربت خوردن مولا

در زمین و دریا و آسمان

هنگام ضربت ابن ملجم بر فرق آن حضرت، زمین بلرزید و دریاها به موج آمد و آسمانها متزلزل گشت و درهای مسجد به هم خورد و خروش از ملائکه آسمانها بلند شد، و باد سیاهی سخت بوزید که جهان را تاریک ساخت.

منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل علیهم السلام(فارسی)، ج 1، ص: 424

ندای جبرئیل

جبرئیل در میان آسمان و زمین ندا در داد چنان که مردمان بشنیدند و گفت:

تهدّمت و اللّه ارکان الهدی، و انطمست اعلام التقی، و انفصمت العروه الوثقی، قتل ابن عمّ المصطفی، قتل الوصیّ المجتبی، قتل علیّ المرتضی، قتله اشقی الاشقیاء.

به خدا سوگند که در هم شکست ارکان هدایت، و تاریک شد ستاره های علم نبوّت، و برطرف شد نشانهای پرهیزکاری، و گسیخته شد عروه الوثقای الهی، و کشته شد پسر عمّ محمّد مصطفی صلّی اللّه علیه و آله و سلم، و شهید شد سیّد اوصیاء علیّ مرتضی، شهید کرد او را بدبخت ترین اشقیاء.

منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل علیهم السلام(فارسی)، ج 1، ص: 424

وصایای حضرت

وصیت به امام حسن علیه السلام در مورد دفن

چون حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام وصیّت های خود را به امام حسن علیه السّلام نمود پس فرمود: ای حسن، چون من از دنیا بروم مرا غسل ده و کفن می کن و حنوط کن به بقیّه حنوط جدّت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلم که از کافور بهشت است و جبرئیل آن را آورده بود برای آن حضرت. و چون مرا بر روی سریر گذارید پیش روی سریر را حمل نکنید بلکه دنبال او را بگیرید و به هر سو که سریرم می رود متابعت کنید و به هر موضع که بایستد بدانید قبر من آنجا است، پس جنازه مرا بر زمین گذارید، و تو ای حسن بر من نماز کن و هفت تکبیر بگوی، و بدان که هفت تکبیر جز بر من حلال نباشد الّا بر فرزند برادرت حسین که او قائم آل محمّد و مهدی این امّت است، و ناراحتی های خلق را او درست خواهد کرد، و چون از نمازبر من فارغ شدی جنازه را از موضع خود بردار و خاک آنجا را حفر کن، قبر کنده و لحدی ساخته و تخته چوبی منقّر خواهی یافت که پدرم حضرت نوح برای من ساخته، پس مرا بر روی آن تخته بگذار، و هفت خشت ساخته بزرگ آنجا خواهی یافت، آن ها را بر روی من بچین، پس اندکی صبر کن آنگاه یک خشت را بردار و به قبر نظر کن خواهی یافت که من در قبر نیستم.زیرا که به جدّ تو رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلم ملحق خواهم شد. چون اگر پیغمبری را در مشرق به خاک سپرند و وصی او را در مغرب مدفون سازند البتّه حقّ تعالی روح و جسد پیغمبر را با روح و جسد وصیّ او جمع نماید و پس از زمانی از هم جدا شوند و به قبرهای خویش بر می گردند، پس آنگاه قبر مرا با خاک انباشته کن و آن موضع را از مردم پنهان کن و چون روز روشن شود، نعشی بر ناقه حمل کن و بده به کسی که به جانب مدینه کشد تا مردمان ندانند که من در کجا مدفونم.