غدیر در سیره امام صادق علیه السلام صفحه 112

منابع فقه شیعه (ترجمه جامع أحادیث الشیعه)، ج 22، ص: 343

انحراف از فقه نبوی و مخالفت با فقه غدیری پس از غصب خلافت

خداوند متعال پیرامون شراب سه آیه نازل فرمود: نخست : این آیه شریفه است که می فرماید: (یَسْئلُونَکَ عَنِ الخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُلْ فیهِما اِثْمٌ کَبیرٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ) ؛یعنی : ((از تو راجع به شراب و قمار سؤ ال می کنند، بگو در این دو، گناه بزرگی و منافعی (به قول مشتریان آن ) برای مردم هست ).

دوم : در آن هنگام ، برخی از مسلمانان شراب می نوشیدند و بعضی آن را ترک گفتند، مردی شراب نوشید و به نماز ایستاد و هذیان گفت . خداوند این آیه شریفه را نازل فرمود: (یا اَ یُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لاتَقْرَبُوا الصَّلوه وَ أنْتُمْ سُکاری حَتّی تَعْلَمُوا ما تَقُولونَ) ؛یعنی : (ای کسانی که ایمان آورده اید! در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا بدانید چه می گویید (وچه می کنید).

سوم : بعد از نزول این آیه شریفه ، باز هم عده ای شراب نوشیدند و آنهایی که ترک کرده بودند، ترک نمودند.تا اینکه به گفته مورخین عمربن الخطاب شراب نوشید و استخوان شتری را گرفت و با آن به سر عبدالرحمن بن عوف زد و شکست ! سپس نشست و با شعر اسودبن یعفر، بر کشتگان بدر، نوحه سرایی کرد.

وقتی که این مطلب به پیغمبر اکرم - صلّی اللّه علیه وآله - گزارش شد، در حالی که سخت خشمگین بود و اطراف ردایش را به دست گرفته و می کشید با چیزی که در دست داشت به عمر زد.