غدیر در سیره امام صادق علیه السلام صفحه 128

1-الملل و النحل ، شهرستانی ، ج 1 ، ص 35 و 49 ، رضی (قم ) .

2-الفرق بین الفرق ، بغدادی ، ص 19 20 ، بیروت .

3-کافی ، ج 1 ، ص 160 . امام صادق علیه السلام در توضیح اَمْرَ بَیْنَ اَمْرَیْنِ می فرماید: مثال آن چنین است که مردی را در حال انجام معصیت می بینی و او را نهی می کنی ولی او معصیت را انجام می دهد. در این صورت او که مرتکب معصیت شده و به نهی شما ترتیب اثر نداده انجام دهنده عمل است ، نه شما که امر به ترک معصیت کرده ای .

مرجئه

مرجئه : فرقه مرجئه پس از شهادت امیر مؤ منان علیه السلام پدید آمد. این گروه در ابتدابا انگیزه ای سیاسی به وجود آمد و امویان در پدید آوردن آن نقش مؤ ثری داشتند.

آنان ایمان را تنها اعتقاد قلبی می دانستند و معتقد بودند با وجود ایمان ، هیچ گناهی به انسان زیان نمی رساند. کسی که در دل مؤ من به خدا باشد، هر چند با زبان اظهار کفر نماید یا در عمل بت بپرستد و یا طبق آیین یهود و نصارا رفتار کند، چون از دنیا رود اهل بهشت خواهد بود.(1)

مرجئه با این اعتقاد سخیف ، افراد را در ارتکاب گناهان جری می ساختند و پشتیبان و یاور ستمگران بودند.

امامان علیهم السّلام در تعلیمات خود، همواره براین نکته تاءکید داشتند که ایمان و اعتقاد قلبی تواءم با عمل است و مؤ من واقعی کسی است که گفتار و کردارش تاءیید کننده ایمان او باشد.(2)به عنوان نمونه ، از امام صادق علیه السلام سؤ ال شد حقیقت ایمان چیست ؟ فرمود: (ایمان عبارت است از اعتقاد قلبی ، اقرار زبانی و عمل به اعضا و جوارح .)(3)