غدیر در سیره امام صادق علیه السلام صفحه 131

صفحه 131

زیدیّه

فرقه زیدیّه ، دومین گروه منشعب از شیعه است که در تاریخ اسلام و پس از شهادت امام سجاد علیه السلام به وجود آمده است . این گروه اندک به جای گرایش به امام باقرعلیه السلام ، قائل به امامت فرزند امام سجادعلیه السلام یعنی زید گردیدند و به (زیدیّه )، معروف شدند.(1)

امام صادق علیه السلام در برابر این حرکت انحرافی نیز بشدّت موضع گرفت . در گام نخست ، سران آنان مانند کثیر، سالم بن ابوحفصه و ابوجارود را افرادی کذّاب و دروغگو خواند وآنان را سزاوار لعنت الهی دانست .در گام دوّم ، اصل تشکیلات زیدیّه را منحرف از خطّ امامت معرفی کرده یارانش را از هرگونه کمک و همکاری با این گروه منع می کرد. عمربن یزید می گوید: از امام صادق علیه السلام از صدقه دادن و کمک کردن به ناصبیها و زیدیّه پرسیدم .امام علیه السلام فرمود:

(هیچ گونه کمکی به آنان نکن و چنانچه می توانی حتی آب نیز به ایشان نده . زیدیّه همان افراد ناصبی و دشمنان سرسخت ما هستند.)(2)

1-همان .

2-الملل و النحل ، شهرستانی ، ج 1 ، ص 137 .

غلات

درآخر دوران امامت امیر مؤ منان علیه السلام و در دورن جامعه اسلامی ، فرقه ای به نام غلات(1)شکل گرفت . این فرقه در اثر پیشگوییها و معجزاتی که از آن حضرت می دیدند در دوستی خود نسبت به آن بزرگوار غلوّ کرده ، او را به مرتبه خدایی رسانده یا قائل به حلول روح خدایی در وی شدند.

در دوران امامت امام باقر و امام صادق علیهم السّلام که شرایط برای آزادی نشر اندیشه های مختلف بیش ازپیش فراهم شده بود، فعّالیتهای این گروه نیز افزایش پیدا کرد. و کسانی همچون مغیره بن سعید و ابوالخطاب به نشر این تفکر کفر آمیز پرداختند.(2)

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه