غدیر در سیره امام صادق علیه السلام صفحه 133

1-بحارالانوار ، ج 37 ، ص 32 و رجال کشی ، ج 2 ، ص 496 .

2-بحارالانوار، ج 37 ، ص 32 و رجال کشی ، ج 2 ، ص 494 .

3-غلات ، جمع غالی ، به معنای غلوّ کننده است و غلوّ در لغت به معنای گزافه گویی و زیاده روی و افراط در امری است

4-ر . ک : الفرق بین الفرق ، ص 236 و 238 و 247 و الملل و النّحل ، ج 1 ، ص 176 180 .

5-بحارالانوار ، ج 25 ، ص 298 .

6-اِحْذَرُوا عَلی شَبابِکُمُ الْغُلاهَ لا یُفْسِدُوهُمْ فَاِنَّ الْغُلاهَ شَرُّ خَلْقِ اللّهِ، یُصَغِرُونَ عَظَمَهَ اللّهِ وَ یَدَّعُونَ الرُّبُوبیَّهَ لِعِبادِ اللّهِ ، وَ اللّهِ اِنَّ الْغُلاهَ لَشَرُّ مِنَ الْیَهُودِ وَ النَّصاری وَ الْمَجُوسِ وَ الَّذینَ اَشْرَکُوا(بحارالانوار ، ج 25 ، ص 265).

7-شعراء (26) ، آیات 221 و222 یعنی : آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسی نازل می شوند؟ آنها بر هر دروغگوی گنهکار فرود می آیند.

صوفیّه

صوفیّه : در اوائل قرن دوّم هجری در درون جامعه اسلامی افرادی پیدا شدند که خود را زاهد و صوفی نامیدند.(1)این گروه در راستای اعتقادات باطل وضدّ اسلامی خود، در بهره گیری از نعمتهای الهی و مواهب طبیعی روش خاصی اتخاذ کردند و چنین وانمود می کردند که روش صحیح و راه دین همان است که ایشان می روند.

آنان مدعی بودند که بطور مطلق و در هر شرایطی باید از نعمتهای دنیوی دوری جست . مومن واقعی کسی است که از پوشیدن لباس خوب ، خوردن غذای لذیذ و سکونت در خانه وسیع اجتناب ورزد.(2)طبعاً کسانی که این مواهب را مورد استفاده قرار می دادند از سوی این گروه به دنیا دوستی و خروج از مسیر ایمان متهم شده مورد تحقیر و ملامت قرار می گرفتند.امام صادق علیه السلام در برابر این جریان انحرافی نیز موضع گرفت و ضمن تاءکید و توصیه بر تهذیب نفس و توجه به معنویات و دل نبستن به دنیا و مظاهر آن ، رهبران این گروه را افرادی (فاسد العقیده ) و دشمن اهل بیت علیه السلام قلمداد کرد. به نقل امام عسکری علیه السلام از امام صادق علیه السلام در باره ابوهاشم کوفی (بنیانگذار فرقه صوفیّه ) سؤ ال شد. آن حضرت فرمود:(او مردی فاسد العقیده بود. او کسی بود که مذهبی به نام تصوف اختراع کرد و آن را، راه فراری برای عقیده ناپاک خود قرار داد.)(3)