غدیر در سیره امام صادق علیه السلام صفحه 161

سپس فرمود: و این است گفتار خدای عز و جل (که فرماید): «چیزی مانع پذیرفتن انفاقهای اینها نشد جز آنکه بخدا و رسولش کافر شدند و به نماز نیایند جز با حال کسالت و تنبلی و چیزی هم (در راه خدا) خرج نکنند جز از روی کراهت، و تو را بشگفت نیاورد اموال آنها و نه اولادشان بلکه خدا میخواهد تا آنان را بوسیله آن در زندگی دنیا عذاب کند و بحال کفر جانشان درآید» (1) سپس فرمود: ایمان هم این چنین است که کار بد (و گناه) زیانی باو نزند (که موجب خلود در دوزخ یا بی بهره گی از شفاعت و رحمت گردد) و کفر نیز چنین است که عمل (نیک) بدان سود نبخشد. آنگاه فرمود: اگر شما (در میان مردم) تنهائید (و عموما با شما هم عقیده نیستند) رسول خدا صلی الله علیه وآله نیز تنها بود که مردم را بخدا دعوت میکرد و کسی از او نمی پذیرفت و نخستین کسی که دعوتش را پذیرفت علی بن ابی طالب علیه السّلام بود که رسول خدا صلی الله علیه وآله باو فرمود: «مقام تو نسبت بمن همانند مقام هارون است نسبت بموسی جز آنکه پیامبری پس از من نیست». 1-سوره توبه آیه 54- 55

الروضه من الکافی / ترجمه رسولی محلاتی، ج 1، ص: 155

تاکید بر امر ولایت در معراج از جانب خداوند

عَنْ صَبَّاحٍ الْمُزَنِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: عَرَجَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وآله مِائَهً وَ عِشْرِینَ مَرَّهً مَا مِنْ مَرَّهٍ إِلَّا وَ قَدْ أَوْصَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا النَّبِیَّ صلی الله علیه وآله بِالْوَلَایَهِ لِعَلِیٍّ وَ الْأَئِمَّهِ علیهم السلام أَکْثَرَ مِمَّا أَوْصَاهُ بِالْفَرَائِضِ.