غدیر در سیره امام صادق علیه السلام صفحه 187

آیه (انّ الذین یؤذون الله و رسوله) [3]نقطه مقابل آیه صلوات می باشد، یعنی کسانی که خدا و پیامبرش را ایذا و اذیت نمایند خداوند آنان را در دنیا و آخرت از رحمت خود دور می سازد و برای آنان عذاب خوار کننده ای فراهم آورده است.

البته باید توجه نمود که «ایذا»ی خداوند به چه معناست؟ بعضی در این باره گفته اند که ایذای خداوند به معنای کفر و الحاد است و برخی دیگر می گویند: همان ایذای پیامبر و مؤمنان است. آنچه مسلم است ایذا و آزار مفهوم وسیعی دارد; خواه کفر و الحاد باشد و یا نسبت های ناروا، تهمت، ایجاد مزاحمت و... چنان که در آیه دیگری می فرماید: (انّ ذلکم کان یؤذی النبی); [4] این کار شما پیامبر را آزار می دهد. در سوره توبه نیز آمده است: (و منهم الذین یؤذون النّبی و یقولون هو اذن) [5];گروهی از آنها پیامبر را آزار می دهند و می گویند او آدم خوش باوری است که گوش به حرف هر کس می دهد. آنان پیامبر اسلام را به خاطر انعطافی که در برابر سخنان مردم نشان می داد به خوش باوری و ساده دلی متهم می کردند.

1-احزاب آیه57

2-احزاب آیه 56

3-احزاب آیه57

4-احزاب آیه53

5-توبه آیه 61

ستمگران

1) فأذن مؤذّن بینهم انّ لعنه الله علی الظالمین; [1] پس ندا داد ندا دهنده ای در بهشت که لعنت خداوند بر ستمگران باد.

2) ألا لعنه الله علی الظالمین; [2] آگاه باشید که لعنت خداوند بر ظالمان و ستمگران است.

3) یوم لا ینفع الظالمین معذرتهم و لهم اللعنه و لهم سوء الدار; [3] در آن روز ستمکاران را پوزششان سود ندهد و برای آنها خشم و لعنت و منزلگاه بدی مهیا شده است.