غدیر در سیره امام صادق علیه السلام صفحه 271

حال شهادت

و نقل شده از مشکاه الأنوار که داخل شد بر آن حضرت بعض اصحابش در مرض وفاتش دید که حضرت را چندان لاغر و باریک شده که گویا هیچ از آن بزرگوار نمانده جز سر نازنینش پس آن مرد به گریه در آمد. حضرت فرمود: برای چه گریه می کنی؟

گفت: گریه نکنم، با آن که شما را به این حال می بینم؟! فرمود: چنین مکن، همانا مؤمن چنان است که هر چه عارض او شود خیر او است، و اگر بریده شود اعضای او برای او خیر است؛ و اگر مالک شود مشرق و مغرب را برای او خیر است. «1»

منتهی الآمال، شیخ عباس قمی ،ج 2،ص:1404

برخوردهای خشن منصور با امام صادق علیه السّلام

آتش زدن خانه امام صادق علیه السّلام

شیخ کلینی (ره) از مفضّل بن عمر (یکی از شاگردان برجسته امام صادق علیه السّلام) نقل می کند: منصور دوانیقی به حسن بن زید که فرماندار او در مکّه و مدینه بود، فرمان داد تا خانه امام صادق علیه السّلام را به آتش بکشاند.

او این مأموریت را انجام داد، خانه آن حضرت آتش گرفت، به طوری که در خانه و دالان خانه، از آتش، شعله ور گردید، آن حضرت روی آتش راه می رفت و می فرمود:

انا ابن اعراق الثّری انا ابن ابراهیم خلیل اللّه