- پیش گفتار 1
- 1. نکاتی درباره موضوع پژوهش 4
- فصل اول: کلیات 4
- اشاره 4
- اشاره 5
- 2. صلح طلبی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله 5
- الف) اندیشه قرآن 7
- اشاره 7
- یک _ پیمان شکنی مشرکان 8
- دو _ بیرون کردن پیامبر از زادگاهش 8
- سه _ مشرکان؛ آغازگر جنگ ها 8
- ج) رفتار نبوی 9
- ب) آموزه های نبوی 9
- اشاره 9
- یک _ صلح حدیبیه 9
- دو _ نبردهای پیامبر 11
- فصل دوم: رابطه پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله با خدا 14
- اشاره 14
- 1. اهتمام به نماز 15
- 2. دعا و نیایش 18
- اشاره 18
- الف) پیش از حرکت 20
- ج) دعا برای مسلمانان 21
- ب) پیش از نبرد 21
- د) دعا برای خاصان 22
- ه_) هنگام سختی پیکار 23
- و) دعا برای شهیدان 24
- ز) سپاس گزاری 25
- ح) دعا برای خانواده شهدا 27
- ط) نفرین برای دشمنان 28
- ی) نفرین برای جنایت کاران جنگی 30
- 3. شب زنده داری 32
- اشاره 35
- 1. ویژگی های اخلاقی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله 35
- فصل سوم: رابطه پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله با مسلمانان 35
- الف) شجاعت 35
- اشاره 35
- ب) شکیبایی 39
- ج) توکل 43
- د) مهربانی 46
- ه_) پایداری 48
- اشاره 52
- اشاره 52
- الف) ایجاد انگیزه آفرینی الهی 52
- 2. فرهنگ سازی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله برای رزمندگان 52
- یک _ انگیزه اقتصادی 53
- سه _ انگیزه اجتماعی 53
- دو _ انگیزه طبیعی 53
- اشاره 53
- یک _ جهاد 55
- دو _ شهادت 56
- سه _ تکبیر 57
- ب) ایجاد نظام داوطلبانه 59
- ج) پرورش روحیه شهادت طلبی 63
- اشاره 66
- یک _ خدا محوری 66
- د) سفارش های اخلاقی پیش از جنگ 66
- دو _ پرهیز از خون ریزی 67
- سه _ رعایت حقوق انسانی 69
- چهار _ ایستادگی 70
- ه_) مشورت با یاران 70
- یک _ اطاعت از فرماندهی 76
- اشاره 76
- و) انضباط 76
- دو _ آرایش سپاه 77
- سه _ سازمان دهی نیرو 79
- چهار _ جدیت در کار 82
- ز) حضور در پیشاپیش لشکر 83
- ح) استفاده از خویشاوندان هنگام خطر 85
- ط) مشارکت و همکاری با سربازان 89
- اشاره 92
- ی) تقویت روحیه 92
- یک _ بارور کردن ایمان 93
- دو _ زنده کردن امید 94
- سه _ تواضع در هم نوایی 96
- اشاره 96
- اول _ پاسخ گویی با شعر 97
- دوم _ هم صدایی 99
- چهار _ شِعار 100
- ک) پاس داشت شهیدان و خانواده های آنان 103
- ل) ترویج فرمان برداری از والدین 106
- م) شایسته سالاری 109
- ن) برخورد با خطاکاران 111
- 1. رفتار با جنگ جویان 113
- فصل چهارم: رابطه پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله با دشمنان 113
- اشاره 113
- اشاره 113
- الف) دعوت به اسلام 115
- ب) پرهیز از آغاز جنگ 118
- اشاره 119
- ج) رعایت حقوق بشر 119
- یک _ ممنوعیت شکنجه و مُثله کردن 119
- دو _ ممنوعیت حمله شبانه 121
- چهار _ مصونیت کودکان و زنان 124
- سه _ ممنوعیت استفاده از سلاح کشتار جمعی 124
- پنج _ مصونیت بی گناهان 127
- شش _ مصونیت سفیران 129
- هفت _ مصونیت عابدان و عالمان 133
- هشت _ ممنوعیت جسارت و ناسزاگویی 133
- نه _ ممنوعیت کشتن فراریان 135
- د) وفاداری به پیمان ها 137
- اشاره 142
- 2. رفتار با اسیران 142
- الف) دعوت به اسلام 144
- ب) بخشایش 147
- اشاره 147
- یک _ پاس داشت اخلاق پسندیده 149
- دو _ چشم پوشی از حق شخصی 150
- سه _ ترویج برادری و دوستی 152
- چهار _ اسلام 155
- ج) فدیه 157
- د) رعایت حقوق اسیران 158
- اشاره 158
- یک _ نیکی 159
- دو _ مدارا 160
- 3. اعدام 161
- 1. تفکیک فقه و اخلاق 163
- بایدها و نبایدهای رسانه 163
- اشاره 163
- فصل پنجم: همراه با برنامه سازان 163
- اشاره 163
- 2. بازشناسی عصر نبوی 164
- 3. بازتاب درست خدامحوری 164
- 4. بازتاب درست جنگ های پیامبر 165
- 5. تبیین صلح طلبی پیامبر 166
- 6. تقویت روحیه ایمان 167
- راه کارهای پرداختن به موضوع در برنامه ها 168
- کتاب نامه 171
پیش گفتار
پیش گفتار
و نعمت خدا را بر خود یاد کنید. آن گاه که دشمنان [یکدیگر] بودید. پس میان دل های شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شُدید و بر کنار پرتگاه آتش بودید که شما را از آن رهانید. (آل عمران: 103)
هسته مرکزی جهان اسلام، عرب های شبه جزیره حجاز بودند. نادانی و تعصب های قبیله ای سبب شده بود که خوی جنگ خواهانه در آنها نهادینه شود. آنان متحد و حتی در پرستش بت ها نیز هم داستان نبودند، به گونه ای که هر قبیله و خانواده ترجیح می داد یک بت را بپرستد. وجود 360 بت کوچک و بزرگ در کعبه و اطراف آن، نشانه نادانی آنان بود. جنگ های طولانی بر سر مسائل ناچیز دنیایی، روی دیگر تعصب های قبیله ای دوران جاهلیت است.
گاه دشمنی دو قبیله، به دلیل اختلاف بر سر اسب یا شتری سبب می شد که صدها نفر در طول ده ها سال کشته شوند. پیکار پیوسته قبایل اوس و خزرج، تَغلِب و بکر بن وائل و شکل گیری جنگ های حرب التبسوس، داحِس، غبرا و ایام العرب، نمونه هایی از این اندیشه نابخردانه عرب آن روزگار است.
خداوند مصلحت دید که دامنه رحمت خویش را در چنین سرزمینی به