حیات جاویدان صفحه 1163

طبرانی نیز این عبارت را دارد که هرکس دوست دارد که کسی را مانند عیسی در آفرینش اخلاق بنگرد پس به ابوذر نگاه کند....

احادیث برتری ابوذر:

از قول بریده آورده اند که پیامبر فرمود: خدا به من دستور داد که چهار تن را دوست بدارم و نیز مرا آگاه کرد که او نیز آنان را دوست دارد، علی، ابوذر، سلمان، مقداد. این حدیث را ترمذی، ابن ماجه، حاکم، ابونعیم، ابوعمر، ابن حجر، سیوطی، مناوی در آثار خود آورده اند و سندی در شرح سنن ابن ماجه می گوید: ظاهر آن است که دستور خدا در این مورد حکم واجب و شاید هم مستحب بوده باشد، در هر صورت آن دستوری که خدا به پیامبر داد، بر امت هم واجب است یعنی که بر مردم (مسلمین) واجب و سزاوار است که به ویژه این چهار تن را دوست بدارند. و نیز ابن هشام در سیره بطور مرفوع آورده است که پیامبر در حق ابوذر فرمود که خدا بیامرزد ابوذر را، که تنها می رود و تنها می میرد و تنها برانگیخته می شود...، ابن هشام در سیره و ابن مسعود در طبقات در ضمن گزارش دفن ابوذر می نویسند که: (..... پس در آن زمان عبدالله بن مسعود به آوای بلند گریسته و گفت راست گفت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم که تنها می روی و تنها می میری و تنها برانگیخته می گردی،)، این حدیث را ابوعمر، ابن اثیر، ابن حجر در آثار خود آورده اند و نیز ابویعلی آورده است، که جبرئیل بر پیامبر فرود آمد و گفت ای محمد خدا سه تن از یاران ترا دوست دارد پس تو هم آنان را دوست بدار، علی، ابوذر، مقدادبن الاسود، ..... و نیز طبری از ابودرداء آورده که رسول خدا آن زمان ابوذر را امین می شمرد که کسی را امین نمی دانست. و زمانی با او راز می گفت که با هیچکس راز خود در میان نمی گذاشت...، احمد در مسند آورده است که (عبدالرحمن بن غنم گفت من با ابودرداء همسفر بودم تا مردی از شام بر ما وارد شد و... خبر از تبعید ابوذر داد و آنگاه من و ابودرداء ده مرتبه انالله واناالیه راجعون گفتیم و ابودرداء همان سخن خدا به صالح پیامبر را در زمانی که ناقه او را پی کردند گفت (که مواظب آنها باش و شکیبایی کن)، و گفت خدایا اگر آنها ابوذر را تکذیب کردند من او را تکذیب نمی کنم و اگر آنها به او تهمت زدند من تهمت نمی زنم و اگر آنان او را خیانت کار شمردند من او را خیانت کار نمی شمارم زیرا پیامبر زمانی او را امین می دانست که هیچکس را امین نمی دانست و هنگامی با او راز می گفت که با هیچ کسی رازگویی