حیات جاویدان صفحه 1209

صعصعه بن صوحان:

او برادر زید و در زمره اصحاب بزرگوار رسول خداست و ابوعمر می گوید که او در دوره رسول خدا اسلام آورد ولی نه او رسول خدا را دید و نه پیامبر او را، او رئیس قبیله و مردی سخن ران و خوش بیان و دیندار بود...، عقیل بن ابی طالب می گوید: (صعصعه مردی عظیم الشأن و خوش بیان است و در جنگ سواره نظام، فرمانده است و همه هم رتبه های خود را در جنگ تن به تن بر خاک می اندازد، او کارهای نابسامان را به سامان آورده و بساط منظم تبهکاران را برهم می زند، او مردی بی نظیر است ....)، ابن اثیر ضمن تمجید از وی او را جزء یاران پرفضیلت علی علیه السلام برشمرده است و نیز ابن سعد، نسایی، ابن حبان، ابن عساکر و... او را از راویان ثقه و مورد اطمینان آورده اند و ابن شعبه آورده است (مضمون) که (در زمان خلافت عمر اموالی را فرستادند و عمر آن را تقسیم کرد پس زیاد آمد و عمر به مشورت اقدام کرد، پس صعصعه که جوانی بود برخاست و گفت ای امیرالمؤمنین تو فقط در مواردی می توانی با مردم مشورت کنی و نظر بخواهی که آیات قرآن تکلیف آن را معلوم نکرده باشد ولی در آن موارد که آیات قرآن نازل شده و موارد مصرف معلوم شده مشورت لزوم ندارد و در همان مسیر باید مصرف شود، پس عمر گفت راست گفتی تو از من هستی و من از تو، یعنی همه مسلمانان اجزاء یک امت و در اداره و مسولیت یکسان هستند پس بقیه را بین مسلمانان تقسیم کرد). (کلب گوید اگر در معانی کار دقت نمایی خواهی دید که باطل بودن حکم اجتهاد در مقابل نص صرف نظر از تطبیق آن بر قرآن و سنت، بر عقل نیز منطبق است و همانگونه که در این روایت معلوم است صعصعه اجتهاد احتمالی خلیفه را باطل اعلام نموده و خلیفه نیز آن را پذیرفته و گفتار او را تائید و تحسین نیز نموده است و اگر موضوع اجتهاد شیطانی اینگونه که طرفداران معاویه می گویند در مقابل نص واقعیت و صحت داشت عمر بن الخطاب به آن استناد و عمل می کرد)

جندب بن زهیر ازدی:

او نیز از اصحاب باوفا علی علیه السلام بوده و در دو جنگ جمل و صفین رشادت های فراوان از خود نشان داده و شرح احوال او در استیعاب، اسد الغابه، اصابه آمده است کعب بن عبده که او نیز به القاب پارسا و زاهد معروف بود و نیز عدی بن حاتم طایی آن صحابی عالی مقام که در سال هفتم هجری به خدمت رسول خدا