حیات جاویدان صفحه 149

معاویه در مدینه فوت نمود (رحمت الله علیه) خاندان قیس از بزرگوارترین خاندانهای انصار بوده که در علم و دانش نیز شخصیت های والایی از آنان ظهور کرده اند مثل ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم، ابی نصر احمد بن عباس مشهور به عیاضی، ..... و ....، (کلب گوید خدایا سلام، صلوات و درود بی پایان و رحمت واسعه خود را بر روح و روان قیس و پدر بزرگوار او نثار و ایثار بفرما و از شفاعت آن بزرگواران ما را هم نصیب و قسمت بفرما آمین، آمین، آمین یا رب العالمین).

غدیریه عمر و بن عاص سهمی: متوفی سال 43:

قصیده او در 66 بیت از شاهکارهای زبان عربی به شمار می رود که به قصیده جلجلیه معروف و طلیعه آن اینست (و معاویه الحال التجهل... ففی عنقی علق الجلجل)، این قصیده شامل اقرار به حقانیت و فضایل خاصه مولی امیر المومنین ارواحنا فداه است، آنهم از زبان شخصی نابکار که دشمن آن حضرت بوده است که در آغاز منظومه، به داستان نامه نگاری معاویه با او در خصوص مطالبه خراج مصر اشاره و... دارد، این مجموعه به نظم فارسی نیز ترجمه شده است (بود این چگامه این شاهکار، زیک روسپی زاده در روزگار، نگر تا چه سان داده داد سخن، به وصف شه اولیا بوالحسن...) در این مجموعه پس از آن که معاویه خراج کشور مصر را از عمر و عاص طلب می نماید، عمر و عاص در پاسخ می گوید: (معاویه بر من مشو ناسپاس / مزن خود به نادانی و التباس..) و در رابطه با مکر و حیله برای خونخواهی عثمان می گوید ...، (که تا خلق سویت شتابان شدند / چوگاوان بگسسته از قید و بند)... (به خونی که از احمقی شد هدر / بپا کردم آن جنگ و آن شور و شر) / (که با سرور اوصیاء از جفا / چنان جنگ خونین نمودم بپا)، / (زدم مصحفی چند بر نیزه ها / و زین حیله بر پا نمودم چه ها)، / (در آن دم که شد شیر حق حمله ور / چه سان حیله کردم به دفع خطر)، (نمودم ..... / بنامردی آموختم جمله را)، / (فراموش کردی که با اشعری / چسان حیله کردم گه داوری) / (به نرمی چه سان دادمش من فریب / که با خلع حیدر شدی بی رقیب)، (اگر چه ترا آن مقام بلند / نبد در خور ای پست نا ارجمند)، / (گران است بر من که نشناختی / مرا ای جگر خوار زاده دنی)، / (اگر من نبودم تو همچون زنان / پس پرده در خانه بودی نهان)، / (نمودیم از جهل یاری تو را / ایازاده هندشوم دغا) / (به ناحق تو را بر شه سر فراز / مقدم نمودیم از حرص و آز)، / (شهی کز پیمبر به امر آله / شد او بر همه سرور و