حیات جاویدان صفحه 196

به گفتاری آشکار و غیر قابل انکار درباره اش فرمود: هر کسی را که من مولای اویم این علی مولای اوست .....)، و همچنین سید حمیری در هجو سوار پس از مرگش این ابیات را سرود: (ای آنکه پیکر سوار را به دوش می کشی و آن را از خانه اش به دوزخ جاویدان می بری، خداوند او را از گناهان او پاک نفرماید و نبخشاید آن وجودی را که تمام روزگار خود را در نهایت ننگ و عار سپری کرد، ..... پس برو ای سوار بن عبدالله، برو ای لعنت خدای رحمان بر تو باد و برو ای بدترین موجود زنده خدای یکتا، برو ای دشمن امیرالمومنین، ای دشمن آن کسی که پیامبر در روز غدیر با گفتاری انکار ناپذیر در حالی که همه مردم حاضر بودند درباره او فرمود: هر کس را که من در آشکار و نهان مولای اویم، این علی برادر من و جانشین من در همه در کارهاست و قائم مقام من در همه جا است، پروردگارا هر کس علی را دشمن دارد او را دشمن دار و او را به جهنم سوزان جاوید داخل بفرما و تو ای سوار به جهت دشمنی با علی بدون شک با خدا دشمنی کردی پس ای جهنم او را به کام خویش فرو ببر).

غدیریه 10:

(طلیعه آن اینست) ام عمرو را در (لوی)، جایگاه بی آب و گیاهی است، ..... از گروهی در تعجب هستم که در سرزمینی خشک به حضور پیامبر آمدند و گفتند اگر مصلحت می دانی ما را آگاه کن که سرانجام کار / رهبری امت با کیست و آنگاه که تو از این جهان بروی و از ما جدا شوی، فریاد رس ما چه کسی خواهد بود و البته در میان این افراد کسانی بودند که طمع ریاست داشتند، و پیامبر فرمود اگر آشکارا به شما اعلام کنم می ترسم همان کاری را انجام دهید که گوساله پرستان در تنها گذاشتن هارون انجام دادند، بنابراین نگفتن آن، سزاوارتر است، و البته در آنچه پیامبر فرمود، برای مردم خردمند و شنوا نکته های فراوان وجود دارد، پس از جانب خداوند متعال فرمان قاطعی به او رسید که راه بازگشت در آن نبود و آن چنین بود که: (تبلیغ ولایت کن که اگر اینکار را انجام ندهی، رسالت خود را به پایان نبرده ای و آگاه باش که خداوند نگهدار و نگهبان توست، و در این هنگام آن حضرت، که همیشه به امر خدای خود سخن می گفت، قیام فرموده و بپاخاست و بر اساس ماموریت خود خطبه خواند و دست علی را آشکارا به دست گرفت و آن را بلند کرد، پس چه مبارک دستی که بلند کرد و چه بزرگ دستی که بلند شد. آنگاه در حالی که فرشتگان او را احاطه